Χθες το βράδυ ο πρωθυπουργός μέσω διαγγέλματός του προς τον Ελληνικό Λαό, προανήγγειλε την διενέργεια δημοψηφίσματος με ερώτημα «Ναι» ή «Όχι» στις προτάσεις των διεθνών τοκογλύφων, όπως αυτές αποτυπώθηκαν στα κανάλια, τις εφημερίδες και τις ιστοσελίδες του καθεστώτος.
Οι γνωρίζοντες, έστω και επιφανειακά, την επικαιρότητα, γνωρίζουν ότι στο τραπέζι του τελευταίου Eurogroup εμφανίστηκαν δύο προτάσεις. Η μία ήταν των «δανειστών» και η άλλη της ελληνικής κυβέρνησης. Μάλιστα, περί του ζητήματος, ο κυβερνητικός εταίρος, Πάνος Καμμένος, δήλωσε ότι «αν αποδεχτούν την ελληνική πρόταση θα αποσύρουμε το δημοψήφισμα».
Το σημαντικό της όλης υποθέσεως είναι ότι τόσο η ελληνική πρόταση, όσο και η πρόταση των «θεσμών», είναι απεχθή και επαχθή μνημόνια, που διαφέρουν μονάχα σε κάποιους συντελεστές. Αμφότερα περιλαμβάνουν εκχώρηση εθνικής κυριαρχίας, βαριά υφεσιακά μέτρα, φοροκαταιγίδα εναντίον του Ελληνικού Λαού και καμία απολύτως προοπτική ανάπτυξης.
Συνεπώς, η κυβέρνηση απευθύνει στον Ελληνικό Λαό το ερώτημα αν προτιμάει «Μνημόνιο» ή «Μνημόνιο». Σε κάθε περίπτωση οι συνέπειες θα είναι εξαιρετικά επώδυνες για μία κοινωνία που έχει ήδη βιώσει 5 μνημονιακά χρόνια.
Ο λόγος που απευθύνεται αυτό το ερώτημα προς τον Ελληνικό Λαό, είναι ουσιαστικά η επιβεβαίωση των λεγομένων της Χρυσής Αυγής. Ο Τσίπρας θέλει και έχει δεσμευτεί να υπογράψει το νέο αριστερό μνημόνιο, όμως προσπαθεί να αποφύγει το πολιτικό κόστος, υπό το φόβο της Χρυσής Αυγής.
Έτσι προφασίζεται «μάχη» την ίδια ώρα που έχει εκχωρήσει τα πάντα στους διεθνείς τοκογλύφους και - κυρίως - αφότου έχει φροντίσει να απορροφήσει τα αποθεματικά του κράτους καθιστώντας την κατάσταση ασφυκτική.
Η Χρυσή Αυγή παραμένει σταθερή στην αντιμνημονιακή της γραμμή και λέει ΟΧΙ στους διεθνείς τοκογλύφους, ΟΧΙ στο μνημόνιο, ΟΧΙ στα μέτρα ύφεσης και οικονομικής καταστροφής που έχει ήδη αποδεχθεί ο Σύριζα.
Ένα πρόβλημα υπήρχε για τον Σύριζα το τελευταίο πεντάμηνο. Πως θα περάσει το μνημόνιο στους ψηφοφόρους του απ’ τη μία και στον υπόλοιπο Ελληνικό λαό απ’ την άλλη. Ο τρόπος για να το πασάρει στην κοινή γνώμη, ήταν έτοιμος εδώ και πάρα πολύ καιρό. Του δόθηκε λοιπόν η ευκαιρία καθ’ όλο το πεντάμηνο να παίζει με τις λέξεις. Απ’ τη μία είχαμε τον τάχα εκβιασμό των δανειστών, και απ’ την άλλη μας ξεφούρνιζαν οι συνιστώσες, τάχα οι αντιδραστικοί εντός του Σύριζα, ότι θα πάμε σε δημοψήφισμα ή εκλογές αν οι δικοί τους υπογράψουν μνημόνιο.
