Ο
βομβαρδισμός της Δρέσδης έγινε εντός τριημέρου, οι βομβαρδισμοί της Χιροσίμα
και του Ναγκασάκι εντός μίας ημερολογιακής ημέρας σε κάθε μια από αυτές, αλλά η
σφαγή της Χίου έλαβε χώρα σε άνω του ενός μηνός ημερολογιακών ημερών,
δείχνοντας κατ’ αυτό τον τρόπο το μένος των κατακτητών εναντίον των
ανυπεράσπιστων Ελλήνων. Οι σφαγές στο νησί συντελέστηκαν από της 30 Μαρτίου του
1822 και διήρκησαν πέραν του ενός ημερολογιακού μήνα, δείχνοντας τη μέθη των
εγκληματιών με αδιάκοπους φόνους και αιματοχυσίες. Ο τίτλος όμως του σημερινού γραφήματος έχει
κατηγορηματικό χαρακτήρα, για όλους αυτούς που πριν μερικούς μήνες γίνονταν οι
χειροκροτητές της προσέλευσης των λαθρομεταναστών στη Χώρα μας, ενώ σήμερα
απορούν και εξίστανται με αυτά που συμβαίνουν στην Πατρίδα μας.
Το χθεσινό βίντεο https://youtu.be/sIBQB4fZvWc και το οποίο έκανε το γύρω του διαδικτύου δείχνοντας, ένα μωρό να ίπταται από αγκαλιά
σε αγκαλιά κατά τα επεισόδια που έλαβαν χώρα στο λιμάνι του Πειραιά, κατέστησε
σαφές σε όλους εμάς τους πολιτισμένους και σκεπτόμενους Έλληνες, τον τρόπο με
τον οποίο οι μουσουλμάνοι απαξιούν την ανθρώπινη ζωή και αξιοπρέπεια. Στο
βίντεο, που ήταν τραβηγμένο από μεγάλο αθηναϊκό κανάλι, ακούγονται τα σχόλια
των δημοσιογράφων για το συμβάν όπως: «-το
μωρό το μωρό, - τι έγινε; - τι κάνει ο άνθρωπος; - είναι απίστευτες αυτές οι
εικόνες. – παιδιά το μωρό… αν είναι
δυνατόν.»
Απορώ, κύριοι και κυρίες δημοσιογράφοι, γιατί απορείτε; Τι
ήταν αυτό- το τόσο τραβηγμένο για σας-
που σας κάνει να διοχετεύετε τόση μαζεμένη ανησυχία προς τους τηλεθεατές
σας; Ένας μουσουλμάνος πήρε ένα μωρό και απειλούσε να το πετάξει. Σιγά τα
λάχανα! ! Σιγά τα ωά! ! Και πριν από 194 χρόνια τα ίδια και χειρότερα
συνέβαιναν στο πολύπαθο νησί της Χίου, αλλά και καθ’ όλη την διάρκεια της
τουρκοκρατίας. Ας δούμε μερικά, από αυτά που εσείς θεωρείται ως ακραία, με την
γραφίδα του ιστορικού Δ. Κόκκινου*: «Ο Ανδρέας Μάμουκας, που ευρίσκοντο τότε
μεταξύ του καταδιωκόμενου κόσμου και που ηχμαλωτίσθη και κατόρθωσε να σωθή
αργότερα, περιέγραψε μεταξύ άλλων και τον τρόπον με τον οποίον εσκότωσαν εμπρός
του ένα θηλάζον βρέφος. Το απέσπασαν από το στήθος της νεαράς μητέρας του, την
οποίαν είχαν αιχμαλωτίσει, και το μετεχειρίσθησαν ως παιχνίδι. Ένας από αυτούς
το επέταξεν υψηλά και άλλοι δύο, με τα σπαθιά εις τα χέρια, το διαμέλησαν στον
αέρα, ενώ κατέπιπτε. Αλλά τούτο δεν ήταν το μοναδικόν. Τα περισσότερα βρέφη
είχαν οικτράν τύχην. Άλλα τα επετούσαν εις την θάλασσαν, αν ευρίσκοντο εις την
ακτήν, ή τα εξεσφενδόνιζαν εις τους κρημνούς αν ευρίσκοντο εις τα βουνά.»*** Η Ελληνική Επανάστασις, τόμος 4ος, σελ 408-409, η τραγωδία
της Χίου.
‘Έτσι έγιναν τα τότε γεγονότα στη Χίο, κυρίες και κύριοι
δημοσιογράφοι. Και αν αυτά δεν τα διδαχτήκατε στα σχολεία σας, που ούτε ο
γράφων τα διδάχτηκε, ήσασταν υποχρεωμένοι να μελετήσετε την Ελληνική Ιστορία
πρώτα ως Έλληνες και ύστερα ως δημοσιογράφοι, όπως έκανα εγώ και πολλοί άλλοι.
Κι ένα ευνομούμενο κράτος, που σέβεται την ιστορία του, τον πολιτισμό του, και
την αξιοπρέπεια του λαού του δεν θα επέτρεπε, όχι μωρά να κραδαίνουν στον αέρα,
αλλά ούτε την ύπαρξη αυτών επί των εδαφών μας. Όλα αυτά, αν είχαμε ηγεσία να τα
τηρήσει, αλλά και δημοσιογράφους που να στέκονται στο ύψος των περιστάσεων.
*οι τούρκοι δεν αρκέστηκαν στους συνήθεις τρόπους εξόντωσης
των Ελλήνων, αλλά χρησιμοποίησαν ανήκουστα βασανιστήρια, κτηνώδεις επιθέσεις σε
αμάχους, ακρωτηριασμούς, απαγχονισμούς χτυπήματα και πολλά άλλα. Όταν κόπασαν
οι φόνοι ο απολογισμός στο νησί ήταν 23.οοο φονευθέντες.
** οι νέοι ιστορικοί υποστηρίζουν ότι ο Δ. Κόκκινος
στηρίχτηκε για το έργο του «η Ελληνική Επανάστασις», σε μαρξιστικά σχήματα
ερμηνείας, θέλοντας κατ’ αυτόν τον τρόπο να το δυσφημίσουν, επειδή εξιστορούσε
τα γεγονότα όπως αυτά συνέβησαν. Ο Δ.Κόκκινος ήταν πράγματι αριστερών πεποιθήσεων,
αλλά δεν ήταν κομμουνιστής, κάτι που δεν τον εμπόδισε, στο μνημειώδες έργο του
να αναφερθεί λεπτομερώς για τις σφαγές που προκλήθηκαν από τους εβραίους εις
βάρος των επαναστατημένων Ελλήνων. Αυτό όμως κάποιους ενόχλησε….
*** η περιγραφή καταδεικνύει ένα από τα πολλά εγκλήματα
πολέμου που συνέβησαν εις βάρος της Πατρίδος μας και όχι μόνο, αναφερόμενος στο
παράδειγμα του Αρμενικού λαού που κατασφαγιάστηκε από τους οθωμανούς. Αυτά
βέβαια σήμερα είναι «λεπτομέρειες», μιας και για τους παγκόσμιους επικυρίαρχους
μόνο το γ’ Ράιχ, και κατά τη διάρκεια του Β ΠΠ έκανε εγκλήματα πολέμου και
ουδείς άλλος.
