Ακολουθεί ολόκληρη η τοποθέτηση του κ. Παππά:
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΠΠΑΣ: Ξεκινώ με το άρθρο 2. Θεωρούμε ότι η πρόταση της Νέας Δημοκρατίας για την τροποποίηση του άρθρου 2 εισάγεται ύπουλα -να μου επιτραπεί ο όρος-, προκειμένου να παγιδεύσει την Επιτροπή μας, στη λογική της χειραγώγησης του Συντάγματος, στο αιώνιο άρμα της Ευρώπης των αγορών, ώστε να μην μπορεί καμία μελλοντική κυβέρνηση, ούτε καν ο ίδιος ο λαός με δημοψήφισμα να επιλέξει διαφορετική πορεία από την ευρωπαϊκή πορεία. Αυτό κατά βάση ανέλυσε και ο εισηγητής της Αξιωματικής Αντιπολιτεύσεως. Εμείς, η Χρυσή Αυγή, καταγγέλλουμε όλους τους «μενουμεευρωπήδες», όλους τους ακροαριστερούς, αριστερούς, σοσιαλιστές, σοσιαλδημοκράτες του ΣΥΡΙΖΑ, οι οποίοι θέτουν τα συμφέροντα της Ευρώπης των αγορών υπεράνω των συμφερόντων της πατρίδας.
Πάγια θέση μας είναι η πρόταξη των συμφερόντων του Ελληνικού Έθνους και του Ελληνικού Λαού, γι’ αυτό είμαστε και υπέρ της Ευρώπης των Εθνών και των Λαών. Και επειδή έγινε συζήτηση πριν από λίγο από τον εισηγητή της Νέας Δημοκρατίας για τη σημαία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αυτή με τα πεντάκτινα αστεράκια, θέλουμε να πούμε ότι για εμάς μία είναι η σημαία. Εμείς μία σημαία υπερασπιζόμαστε και βάσει του όρκου που δώσαμε κάποτε ως στρατιώτες, την ένδοξη γαλανόλευκη σημαία με τον σταυρό. Προφανώς, λοιπόν, -για να τελειώσω το άρθρο 2- είμαστε αντίθετοι με τις μεθοδεύσεις της Νέας Δημοκρατίας και αυτό θα το δείξουμε και στην τελική ψηφοφορία.
Τώρα πάμε στο ουσιώδες που είναι το άρθρο 3. Θα πω κάτι το οποίο ισχύει για όλη τη συζήτηση που γίνεται σήμερα εδώ και που θα γίνει τις επόμενες μέρες. Ποιο είναι το ζητούμενο; Τελικά το ζητούμενο είναι το ποιος ωφελείται από όλο αυτό που γίνεται με την συνταγματολογία που έφερε ο ΣΥΡΙΖΑ. Σίγουρα δεν είναι ο Ελληνικός Λαός ο οποίος στη συντριπτική του πλειοψηφία, ως ορθόδοξος χριστιανικός λαός, λέει ένα μεγάλο «όχι» σε όσους επιβουλεύονται την πίστη του.
Ο ΣΥΡΙΖΑ εφαρμόζει την τακτική του σαλαμιού ή την αρχή «δύο βήματα μπρος, ένα βήμα πίσω» και θεωρούμε ότι μόνο η συζήτηση περί αλλαγής του άρθρου 3 -για να σταθώ σε αυτό το πιο εξόφθαλμο και αντιλαϊκό και κατά συνέπεια και ανθελληνικό σχεδιασμό εκ μέρους της Κυβέρνησης- είναι το πρώτο μεγάλο πλήγμα σε έναν από τους πυλώνες της υπάρξεώς μας.
Αποτελούν τεράστια υποκρισία εκ μέρους της Νέας Δημοκρατίας οι δηλώσεις στελεχών της περί του άρθρου 3 και του διαχωρισμού Κράτους και Εκκλησίας, όταν ο ίδιος ο αρχηγός της με παλαιότερες δηλώσεις του είχε ταχθεί υπέρ του διαχωρισμού αυτών των δύο, δηλαδή του Κράτους και της Εκκλησίας. Αποκορύφωση της υποκρισίας της Αξιωματικής Αντιπολιτεύσεως έγκειται στο ότι με περισσό θράσος έβαλε στην ίδια ζυγαριά από τη μία την πίστη, την παράδοση χιλιετιών, το συνδετικό κρίκο, δηλαδή, της κρατικής μας ιδιοσυστασίας και από την άλλη τη φιλελεύθερη αντίληψη περί ιδιωτικών πανεπιστημίων.
Πράγματι ως φιλελεύθερη ιδεολογικά παράταξη με σημείο αναφοράς τη Γαλλική Επανάσταση στον ιδεολογικό της πυρήνα, η αποχριστιανοποίηση του κράτους και ο διωγμός της πίστης και της Εκκλησίας είναι απόλυτα σύμφωνες με την αιτιολογία της. «Ουδετερόθρησκο» κράτος -χρησιμοποιώντας και πάλι τον ατυχή ιδεολογισμό σας- καθιέρωσε πρώτη η Γαλλική Επανάσταση και όχι, όπως κακώς νομίζετε, η Οκτωβριανή Επανάσταση. Είναι κοινή η μήτρα που σας γέννησε. Η μεν Γαλλική Επανάσταση ήταν μία επανάσταση των αστών, η δε Οκτωβριανή Επανάσταση ήταν μία επανάσταση των προλετάριων, όπως λέτε, όπως διατείνεται η Αριστερά. Διότι και για τις δύο επαναστάσεις αποκρύπτεται ιστορικά η αλήθεια.
Κυρίες και κύριοι, σας θυμίζω πως υπάρχει και μία άλλη επανάσταση, η μοναδική εθνικιστική επανάσταση στην παγκόσμια ιστορία, η Ελληνική Επανάσταση που αποτελεί σημείο αναφοράς του Λαϊκού Εθνικιστικού Κινήματος. Είναι μια επανάσταση που έγινε για του Χριστού την πίστη την Αγία και της Πατρίδος την ελευθερία. Αυτό δεν μπορείτε να το αλλάξετε με καμία συνταγματική αναθεώρηση, με καμία υπογραφή.
Πάμε στην ουσία του άρθρου 3. Σύμφωνα με την πρόταση αναθεώρησης του ΣΥΡΙΖΑ, το άρθρο 3 θα πρέπει να διατυπωθεί πλέον ως εξής: «Η ελληνική πολιτεία είναι θρησκευτικά ουδέτερη. Επικρατούσα θρησκεία στην Ελλάδα είναι η Ορθόδοξη Εκκλησία η οποία βρίσκεται αναπόσπαστα δεμένη με το Οικουμενικό Πατριαρχείο και κάθε άλλη ορθόδοξη εκκλησία και τηρεί απαρασάλευτα τους κανόνες των αποστόλων και των οικουμενικών συνόδων και την εκκλησιαστική παράδοση. Η Ορθόδοξη Εκκλησία είναι αυτοκέφαλη και διοικείται σύμφωνα με όσα ορίζουν ο Καταστατικός Χάρτης της, ο Πατριαρχικός Τόμος του 1850 και η Συνοδική Πράξις του 1928».
Δεν θα αναφέρω το πώς είναι διατυπωμένο σήμερα το άρθρο 3 για την οικονομία του χρόνου, αλλά θέλω να πω ότι πρώτη φορά απαντάται σε ελληνικό συνταγματικό κείμενο απαρχής του ελληνικού κράτους η έννοια της θρησκευτικά ουδέτερης πολιτείας.
Αυτή η έννοια δεν υφίσταται συνταγματικά παρά στο Σύνταγμα των Ηνωμένων Πολιτειών, το οποίο, όμως, επιφυλάσσει στις σημαντικότερες Εκκλησίες την οργάνωσή τους ως νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου. Πάντως, δεν υφίσταται ούτε στο λεγόμενο «γαλλικό σύστημα» με το οποίο φλερτάρει η Κυβέρνηση, χωρίς να θέλει να το δηλώσει ευθαρσώς.
Καλό θα ήταν, λοιπόν, να γίνει γνωστό στους άθεους και αστοιχείωτους εισηγητές του συστήματος του χωρισμού Εκκλησίας και Κράτους το εξής. Διαβάζω: «Η φιλελεύθερη Πολιτεία υιοθετεί τον απόλυτο χωρισμό από την Εκκλησία». Αυτά τα έγραφε ο συνταγματολόγος Δημήτριος Τσάτσος στο Συνταγματικό Δίκαιο, τόμος Β΄, το 1992, στη σελίδα 585. Ή επίσης: «Ο απόλυτος, όμως, χωρισμός δεν διασφαλίζει πάντοτε ούτε την κρατική ουδετερότητα ούτε τη συνακόλουθη θρησκευτική ελευθερία. Στο σημείο αυτό μπορεί να δειχθεί η νομική και πρακτική ανεπάρκεια. Τόσο η θρησκευτική ουδετερότητα του Κράτους, όσο και η θρησκευτική ελευθερία δεν επιτυγχάνονται με έναν στεγανό διαχωρισμό Πολιτείας και Κράτους», Τσάτσος, σελίδα 588.
Επομένως, να γίνει γνωστό ότι μόνο αριστερή δεν είναι η επιλογή του διαχωρισμού Πολιτείας και Εκκλησίας, αλλά είναι ακραία φιλελεύθερη. Γι’ αυτό είχε σπεύσει να την υιοθετήσει αμέσως ο κ. Μητσοτάκης πριν ανακρούσει πρίμα με την ένταση των διαμαρτυριών εκ μέρους του κλήρου.
Ακόμα και ο κ. Βενιζέλος στο Συνταγματικό Δίκαιο, σελίδα 92, υποστηρίζει πως η αυτοδιοίκηση της Εκκλησίας, με βάση την εξαντλητική δικαιική ρύθμιση των σχέσεών της με την Πολιτεία. Διαβάζω. Βενιζέλος: «Αποκλείει στον κοινό νομοθέτη τη δυνατότητα να επιλέξει ένα σύστημα χωρισμού Πολιτείας-Εκκλησίας», ομοίως αναφέρει όπως και ο Τσάτσος στη σελίδα 604.
Σύμφωνα, λοιπόν, με τη λογική αυτή ο λόγος για τον οποίο επελέγη η συνταγματική υποχρέωση της Βουλής -άρθρο 72, παράγραφος 1 του Συντάγματος- να θεσπίζει τον καταστατικό χάρτη της Εκκλησίας, αντί για την ίδια την Εκκλησία μόνη της, δηλαδή να θεσπίζει το Κράτος τον καταστατικό χάρτη, έγινε για να μην επιλέξει ποτέ η Εκκλησία τον χωρισμό της από την Πολιτεία. Δια του τρόπου αυτού δηλαδή οι συνταγματικοί νομοθέτες του 1975, αλλά και του 1986, επέλεξαν να διατηρήσουν προς όφελος της Πολιτείας τη μη δυνατότητα χωρισμού της Εκκλησίας από την Πολιτεία.
Πρέπει, κύριοι του ΣΥΡΙΖΑ, να μας διευκρινίσετε σε ποιον βαθμό αναφέρεστε στην ουδετερότητα ως θρησκεία του Κράτους ή ως άσκηση των ατομικών δικαιωμάτων των πολιτών; Αν πρόκειται για το δεύτερο, συμφώνως με αυτά που προανέφερα, δεν υπάρχει καμία ανάγκη αναθεώρησης, δεδομένου ότι υπάρχει και το άρθρο 13, περί του οποίου έγινε συζήτηση προηγουμένως, περί θρησκευτικής ελευθερίας και το άρθρο 13 δεν είναι αναθεωρητέο. Άρα, δεν θίγεται κανένα από τα δικαιώματα για τα οποία δήθεν κόπτεστε.
Αν πρόκειται για το πρώτο, και το πιθανότερο, πρέπει να μας πείτε με βάση ποιο συνταγματικό πρότυπο, ποιας χώρας επιθυμείτε να βαδίσετε στην αναθεώρηση ή αν πρόκειται να δημιουργήσετε δικό σας στάτους, όπως έκανε ο Ενβέρ Χότζα στην Αλβανία, που πολλοί από εσάς υμνούσατε στα νιάτα σας, βέβαια, πριν γνωρίσετε τον Τζωρτζ Σόρος. Κανένας κυβερνητικός σήμερα δεν έχει μπει στον κόπο να μας εξηγήσει τι σημαίνει πρακτικά αυτή η θεωρητική κατασκευή περί ουδετερότητας που εμπεριέχεται στο καινούριο άρθρο 3 που εισάγετε.
Σημαίνει ότι καταργούνται μελλοντικά οι επίσημες θρησκευτικές εορτές από το επίσημο εορτολόγιο του κράτους; Σημαίνει ότι δεν θα συμμετέχουν σε αυτές, για παράδειγμα, στη λιτανεία τον Δεκαπενταύγουστο, στην Ανάσταση κ.λπ. οι αξιωματούχοι, οι αξιωματικοί και ο Στρατός; Σημαίνει ότι θα καταργηθεί η ανάρτηση των χριστιανικών εικόνων στις δημόσιες υπηρεσίες και στα σχολεία; Σημαίνει μήπως και την κατάργηση του σταυρού από τη σημαία, αφού με την ουδέτερη λογική κάποιος πολίτης άλλου θρησκεύματος θα μπορεί να απαιτεί δικαστικά να μην αναρτάται στο εθνικό σύμβολο ο σταυρός; Και τελικά, τι είδους ουδετερότητα είναι αυτή όταν ο μουσουλμάνος συνεχίζει να ορκίζεται στο Κοράνι, αλλά δεν μπορεί ο χριστιανός;
Θυμίζουμε ότι το άρθρο 59, παράγραφος 2 αναφέρει: «Αλλόθρησκοι ή ετερόδοξοι Βουλευτές δίνουν τον ίδιο όρκο σύμφωνα με τον τύπο της δικής τους θρησκείας ή του δικού τους δόγματος». Την ίδια στιγμή διαγράφεται από το άρθρο 33 και το 59 η φράση: «Ορκίζομαι στο όνομα της Ομοούσιας και Αδιαίρετης Τριάδας».
Αντίστοιχα, πόσο ταιριάζει σε μια ουδέτερη Πολιτεία το γεγονός ότι στους μουσουλμάνους της Θράκης, ακόμα και μετά τη νομοθετική αλλαγή εφαρμόζεται κατ’ επιλογή η Σαρία; Πόσο ταιριάζει που την εποπτεία των αλλόδοξων νεκροταφείων την έχουν αντίστοιχα η ισραηλιτική κοινότητα και η Καθολική Εκκλησία που και οι ίδιοι είναι νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου; Πόσο σύμφωνη με την «ουδετερότητα» είναι η υποχρέωση οι αλλοδαποί στα σχολεία τους να διδάσκονται τα δικά τους θρησκευτικά με τους δικούς τους ιερείς, αντίθετα με τους ορθόδοξους ελληνόπαιδες που θα διδάσκονται, όπως ξεκινάει και γίνεται με τις μεθοδεύσεις του Υπουργείου Παιδείας, οι ακατανόητες σαχλαμάρες της θρησκειολογίας του κ. Γαβρόγλου; Διδασκόμασταν και θα συνεχίσουμε να διδάσκουμε τα ελληνόπουλα όσα ορίζει η πίστη μας, όπως και τα υπόλοιπα παιδιά όπως ορίζει η πίστη τους.
Απαλείφεται από το άρθρο 3 η αναφορά ότι η αυτοκέφαλη Εκκλησία διοικείται από την Ιερά Σύνοδο των εν ενεργεία Ιεραρχών και από τη Διαρκή Ιερά Σύνοδο. Εδώ είναι κάτι πολύ ύπουλο, κάτι πολύ ύποπτο. Τι συμβολίζει η κατάργηση αυτή τη στιγμή που είναι απολύτως βέβαιο ότι το συνοδικό σύστημα που ισχύει στην Ορθόδοξη Εκκλησία δεν εξαρτάται από τη μορφή του Συντάγματος; Σημαίνει ότι η ιεραρχία της Εκκλησίας, όπως εκφράζεται από τον κ. Ιερώνυμο, δεν θα συμμετέχει στις αποφάσεις δια της Συνόδου των μητροπολιτών, αλλά θα υποκατασταθεί από τον εκάστοτε αρχιεπίσκοπο, μετατρέποντας το συνοδικό σύστημα σε παπικό.
Αυτός μήπως είναι ο λόγος για τον οποίον ο κ. Ιερώνυμος υποκατέστησε παρατύπως ολόκληρη της Ιερά Σύνοδο, καθώς και το Πατριαρχείο στον υποτιθέμενο πολύμηνο διάλογο τον οποίον ήξερε μόνο ο κ. Τσίπρας και ο ίδιος; Το πού μπορεί να οδηγήσει αυτή η ανιστόρητη και απαράδεκτη λογική το είδαμε με το σύνολο των διαφωνιών εκ μέρους της ιεραρχίας για την πρωτοβουλία Ιερώνυμου-Τσίπρα και για την εξαγγελλόμενη πρόθεσή τους να μην δώσουν έγκριση στην απόπειρα απαξίωσης του κατώτερου κλήρου που επιχειρείται.
Απαλείφεται η φράση ότι η Ορθόδοξη Εκκλησία έχει κεφαλή της τον «Κύριο Ημών Ιησού Χριστό». Κάποιος θα έπρεπε να πει σε όποιους προσπαθούν να «κόψουν κομμάτια» από το συγκεκριμένο άρθρο ότι η Ανατολική Εκκλησία της Ελλάδος, από απαρχής της κρατικής οντότητας χρησιμοποιεί ακριβώς, και το χρησιμοποιεί συμβολικά και πρακτικά, ως κεφαλή της το πρόσωπο του Κυρίου Ημών Ιησού Χριστού. Δεν μπορούμε να εξηγήσουμε πώς θέλετε να απαλείψετε και να καταργήσετε αυτήν την διατύπωση που υπάρχει εδώ και σχεδόν διακόσια χρόνια σε όλα τα συνταγματικά κείμενα.
Τελειώνοντας, κύριε Πρόεδρε, να πω ότι ένα από τα χαρακτηριστικά που συμπίπτουν ιδεολογικά οι δύο παρατάξεις, δηλαδή ο ΣΥΡΙΖΑ και η Νέα Δημοκρατία, είναι ουσιαστικά ο διαχωρισμός Κράτους-Εκκλησίας, παρόλα αυτά που ειπώθηκαν πριν από λίγο, τα πολύ ουδέτερα και ευγενικά εκ μέρους της Αξιωματικής Αντιπολιτεύσεως. Συμπίπτετε και πολιτικά, όχι μόνον στο άρθρο 3, γιατί μαζί ψηφίζετε τα επιβαλλόμενα από τους τοκογλύφους ανθέλληνες της Ευρωπαϊκής Ένωσης μνημόνια. Μαζί στέκεστε στην ουρά για να υποβάλλετε τα σέβη σας στον Ύπατο Αρμοστή της πολιτικής ζωής, τον Αμερικανό Πρέσβη Πάιατ. Μαζί δουλεύετε για τα ξένα συμφέροντα και την υποταγή του ελληνικού λαού σε μία οικονομική δικτατορία, μια δικτατορία του ευρώ και όχι μόνο. Μαζί φέρατε την πείνα, τη μιζέρια, τη δυστυχία. Συνιστώσες είστε και οι δύο στη διαχείριση της ξενοκρατίας και της δυστυχίας του ελληνικού λαού.
Η πολιτική συγκυρία, όμως, και κυρίως το υψηλό φρόνημα και ο αγώνας του Ελληνικού Λαού, όπως φάνηκε από τα μεγαλειώδη συλλαλητήρια σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, αλλά όπως φαίνεται και σήμερα με τον αγώνα της μαθητιώσας νεολαίας, αλλά και η εθνική αντίσταση όλων των Ελλήνων, την οποία εκφράζει το Λαϊκό Εθνικιστικό Κίνημα, δεν θα επιτρέψουν σε εσάς τους δύο, στις δύο συνιστώσες, να οδηγήσετε την Πατρίδα στη συρρίκνωση, σε μια ανεπανόρθωτη εθνική καταστροφή, τη μεγαλύτερη ίσως ακόμη εθνική καταστροφή και από τη Μικρασιατική.
Κύριε Πρόεδρε, οι εργασίες της Επιτροπής σας δεν μας αφήνουν αδιάφορους. Είμαστε εδώ για να καταγγείλουμε τα όσα γίνονται, για να καταγγείλουμε και τους δυο σας, για να ξυπνήσουμε με την κοινοβουλευτική μας δράση, παρ’ όλη τη φίμωση, παρ’ όλους τους διωγμούς που υφιστάμεθα, εκφράζοντας τον Ελληνικό Λαό και στην Αίθουσα αυτή το πνεύμα της εθνικής αντίστασης όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και σε ευρωπαϊκό επίπεδο.
Είμαστε κάθετα αντίθετοι στις μεθοδεύσεις σας και είμαστε ευτυχείς, κύριε Πρόεδρε, γι’ αυτό που έρχεται. Τι έρχεται; Κοντός ψαλμός αλληλούια! Θα καταλάβετε πολύ καλά τόσο εσείς όσο και οι ευρωπαίοι συνάδελφοί σας τη βούληση των λαών της Ευρώπης. Ανοίξατε τον ασκό του Αιόλου, σπείρατε ανέμους, θα θερίσετε θύελλες.
Η ιστορία δεν θα είναι γενναιόδωρη με εσάς, όπως είπε προσφάτως ο Αμερικανός Πρέσβης αναφερόμενος στην προδοτική συνθήκη των Πρεσπών και τον κ. Τσίπρα. Δεν θα είναι απρόβλεπτη, κύριε Πρόεδρε. Θα είναι απόλυτα προβλέψιμη και θα είναι -και δικαίως- πολύ αυστηρή. Ευχαριστώ πολύ.
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: Κύριε Παππά, είπατε η «Επιτροπή σας». Φαντάζομαι ότι καταλαβαίνετε ότι αυτή η Επιτροπή δεν είναι δική μου, δεν είναι κανενός, είναι της Βουλής, πράγμα που σημαίνει ότι είναι του ελληνικού λαού.
Χρήστος Παππάς: Να διευκρινίσω τι εννοώ με το «Επιτροπή σας», κύριε Πρόεδρε, γιατί προσπαθείτε να με ερμηνεύσετε και με ερμηνεύετε λάθος. Θέλατε, όμως, και εσείς, όπως και σε άλλους ομιλητές, να βάλετε το δικό σας κερασάκι. Ε, τέτοιοι είστε οι Συριζαίοι, σας έχουμε μάθει.
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: Λοιπόν, επαναλαμβάνω ότι έχουμε δημοκρατία και επομένως αυτή η Επιτροπή είναι Επιτροπή του ελληνικού λαού.
Χρήστος Παππάς: Δημοκρατία έχουμε, ναι. Η Επιτροπή μας. Τι θέλετε;
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: Έχουμε ορισμένα διαδικαστικά θέματα...
Χρήστος Παππάς: Και ποσώς ενδιαφέρουν τον ελληνικό λαό τα τεχνάσματα τα προεκλογικά που κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ με το Σύνταγμα. Στο κενό θα πέσουν, το ξέρουμε όλοι.