Το ρωσικό αντιβαλλιστικό-αντιαεροπορικό σύστημα S-400 έχει βεληνεκές
400 χλμ και είναι ικανό να αντιμετωπίσει στόχους όπως υπερηχητικά
μαχητικά, αεροσκάφη stealth, βομβαρδιστικά, πυραύλους cruise και
βαλλιστικούς πυραύλους. Το οπλικό σύστημα S-400 είναι το μεγαλύτερης
εμβέλειας πυραυλικό σύστημα εδάφους-αέρος που υπάρχει αυτή την στιγμή
στο κόσμο, βρίσκεται δε σε ενεργό υπηρεσία στις ρωσικές ένοπλες δυνάμεις
από το 2007.
Το AESA ραντάρ 91Ν6Ε του συστήματος S-400 μπορεί να εντοπίσει στόχους
stealth σε απόσταση 100 και πλέον χλμ, ενώ μπορεί να ανιχνεύσει
βαλλιστικούς πυραύλους και αεροσκάφη σε μεγάλο υψόμετρο και σε απόσταση
600 χλμ, μια δε συστοιχία μπορεί να ασχοληθεί έως και με 36 στόχους
ταυτόχρονα. Μια αυτοκινούμενη συστοιχία S-400 αποτελείται από
τουλάχιστον 4 εκτοξευτές, ένα όχημα εντολών-διοίκησης, ένα κινητό ραντάρ
και οχήματα μεταφοράς και φόρτωσης.
Το αυτοκινούμενο σύστημα S-400 θεωρείται από τους ειδήμονες ως το μοναδικό αντιπυραυλικό - αντιαεροπορικό σύστημα που μπορεί να χρησιμοποιήσει 4 διαφορετικούς τύπους πυραύλων, σχεδιασμένους για διαφορετικούς τύπους στόχων. Το σύστημα S-400 μπορεί να χρησιμοποιηθεί με πολύ μεγάλη επιτυχία εναντίον των στρατηγικών βομβαρδιστικών Β-1, FB-111 και Β-52 Η, όπως και εναντίον αεροσκαφών ηλεκτρονικού πολέμου όπως το EF-111A και ΕΑ-6, εναντίον αναγνωριστικών αεροσκαφών όπως το TR-1 και AWACS και εναντίον μαχητικών όπως τα F-15, F-16, F-22 και F-35 stealth και των στρατηγικών βομβαρδιστικών stealth όπως το B-2 και το F-117A.
Εξ ίσου πολύ σημαντικό είναι ότι μπορεί να καταστρέψει πυραύλους cruise που ίπτανται σε χαμηλή τροχιά, όπως π.χ. τους αμερικανικούς Tomahawk και βαλλιστικούς πυραύλους σε απόσταση 60 χλμ. Το σύστημα S-400 και ιδιαίτερα η έκδοση «Triumph» προκαλεί μεγάλη ανησυχία στην Δύση, κυρίως στις ΗΠΑ. Η απόφαση της Ουάσιγκτον να μπλοκάρει την πώληση αυτών των συστημάτων στην Τουρκία μέσω του εμπάργκο για τα F-35, δείχνει μεταξύ άλλων την ανωτερότητα αυτών των συστημάτων έναντι αντιστοίχων δυτικής τεχνολογίας.
Η αμερικανική κυβέρνηση δεν απείλησε μόνο την Τουρκία για την απόφαση της να αγοράσει τους S-400, αλλά και άλλες χώρες που επιδιώκουν να αποκτήσουν αυτά τα συστήματα, όπως την Ινδία. Ωστόσο οι Ινδοί απάντησαν πολύ σκληρά στην απαίτηση της Ουάσιγκτον, τονίζοντας ότι κανείς δεν μπορεί να τους εμποδίσει από αυτή την αγορά και ότι θα προχωρήσουν στην απόκτηση τους παρά τις ενδεχόμενες κυρώσεις.
Προφανώς και η ψυχοπαθητική εμμονή και υστερία των ΗΠΑ με τους
S-400, αλλά και τους S-500, δεν εξηγείται μόνο με την προσπάθεια
«αντιμετώπισης» της Μόσχας στο πλαίσιο της νατοϊκής επεκτατικής
πολιτικής, η μεγάλη ζήτηση παγκοσμίως για τα ρωσικά οπλικά συστήματα
σαφώς και βλάπτει το σιωνιστικό στρατιωτικοβιομηχανικό κατεστημένο. Ο ανταγωνιστής των S-400, το σύστημα «Patriot» της αμερικανικής Raytheon, έχει σημαντικά λιγότερες δυνατότητες.
Το σύστημα S-400 μπορεί να εμπλέξει στόχους με ταχύτητες που είναι σχεδόν διπλάσιες από αυτές του «Patriot», το οποίο έχει επίσης μικρότερο εύρος επιχειρησιακής λειτουργίας τόσο σε σχέση με βαλλιστικούς όσο και σε σχέση με αεροδυναμικούς στόχους. Βέβαια τα «Patriot» μπορούν να συμπληρωθούν με το σύστημα THAAD της Lockheed Mar]n (Terminal High Al]tude Area Defence), το οποίο είναι σχεδιασμένο για να στοχεύει αποκλειστικά βαλλιστικούς πυραύλους. Ποιος νοήμων όμως θα αγόραζε τα δύο αυτά συστήματα όταν ένα σύστημα S-400 μπορεί να κάνει όλη την δουλειά;
Βέβαια η ρωσική αποτελεσματική απάντηση στο THAAD ήδη υπάρχει και ονομάζεται S-500, το νέο αντιπυραυλικό σύστημα αναχαίτισης διηπειρωτικών πυραύλων ICBM (Inter Con]nental Ballis]c Missile) και υπερ-υπερηχητικών (hypersonic) πυραυλικών οχημάτων. Το σύστημα S-500 υπερέχει τεχνικά του αναλόγου του αμερικανικού THAAD τουλάχιστον κατά μια δεκαετία. Ο εγκλωβισμός του στόχου με το S-500 γίνεται από απόσταση 800 χιλιομέτρων, ήτοι 200 χιλιόμετρα περισσότερα από το S-400 και 600 χλμ περίπου περισσότερα από το S-300. Το σύστημα S-500 είναι σε θέση να αντιμετωπίσει πυραύλους μεσαίου και μεγάλου βεληνεκούς που πλησιάζουν τον στόχο με υποηχητικές, υπερηχητικές ή υπερ-υπερηχητικές ταχύτητες, πέραν της τακτικής αντιμετώπισης μαχητικών αεροσκαφών.
Είναι ικανό να εγκλωβίσει και να αντιμετωπίσει ταυτόχρονα έως δέκα υπερ-υπερηχητικούς στόχους σε απόσταση έως 800 χιλιόμετρα για δε την αντιμετώπιση και καταστροφή πυραύλων ICBM ο S-500 θα φέρει πυρηνική κεφαλή, διότι σύμφωνα με τους ρώσους τεχνικούς μόνο έτσι δύνανται να καταστραφούν οι πολλαπλές πυρηνικές κεφαλές που απελευθερώνει ένας αμερικανικός ICBM, χωρίς να απαιτείται προηγουμένως η ανίχνευση των πραγματικών από τις ψεύτικες (dummies) κεφαλές. Η Ρωσία με την προσθήκη στο αμυντικό της πλέγμα των S-400 και S-500 γίνεται ένας πολύ δύσκολος αντίπαλος στην γεωπολιτική ατζέντα των ΗΠΑ και ένας καθοριστικός ανταγωνιστής του σιωνιστικού στρατιωτικοβιομηχανικού κατεστημένου.
Γ. Λιναρδής
Το αυτοκινούμενο σύστημα S-400 θεωρείται από τους ειδήμονες ως το μοναδικό αντιπυραυλικό - αντιαεροπορικό σύστημα που μπορεί να χρησιμοποιήσει 4 διαφορετικούς τύπους πυραύλων, σχεδιασμένους για διαφορετικούς τύπους στόχων. Το σύστημα S-400 μπορεί να χρησιμοποιηθεί με πολύ μεγάλη επιτυχία εναντίον των στρατηγικών βομβαρδιστικών Β-1, FB-111 και Β-52 Η, όπως και εναντίον αεροσκαφών ηλεκτρονικού πολέμου όπως το EF-111A και ΕΑ-6, εναντίον αναγνωριστικών αεροσκαφών όπως το TR-1 και AWACS και εναντίον μαχητικών όπως τα F-15, F-16, F-22 και F-35 stealth και των στρατηγικών βομβαρδιστικών stealth όπως το B-2 και το F-117A.
Εξ ίσου πολύ σημαντικό είναι ότι μπορεί να καταστρέψει πυραύλους cruise που ίπτανται σε χαμηλή τροχιά, όπως π.χ. τους αμερικανικούς Tomahawk και βαλλιστικούς πυραύλους σε απόσταση 60 χλμ. Το σύστημα S-400 και ιδιαίτερα η έκδοση «Triumph» προκαλεί μεγάλη ανησυχία στην Δύση, κυρίως στις ΗΠΑ. Η απόφαση της Ουάσιγκτον να μπλοκάρει την πώληση αυτών των συστημάτων στην Τουρκία μέσω του εμπάργκο για τα F-35, δείχνει μεταξύ άλλων την ανωτερότητα αυτών των συστημάτων έναντι αντιστοίχων δυτικής τεχνολογίας.
Η αμερικανική κυβέρνηση δεν απείλησε μόνο την Τουρκία για την απόφαση της να αγοράσει τους S-400, αλλά και άλλες χώρες που επιδιώκουν να αποκτήσουν αυτά τα συστήματα, όπως την Ινδία. Ωστόσο οι Ινδοί απάντησαν πολύ σκληρά στην απαίτηση της Ουάσιγκτον, τονίζοντας ότι κανείς δεν μπορεί να τους εμποδίσει από αυτή την αγορά και ότι θα προχωρήσουν στην απόκτηση τους παρά τις ενδεχόμενες κυρώσεις.
Το σύστημα S-400 μπορεί να εμπλέξει στόχους με ταχύτητες που είναι σχεδόν διπλάσιες από αυτές του «Patriot», το οποίο έχει επίσης μικρότερο εύρος επιχειρησιακής λειτουργίας τόσο σε σχέση με βαλλιστικούς όσο και σε σχέση με αεροδυναμικούς στόχους. Βέβαια τα «Patriot» μπορούν να συμπληρωθούν με το σύστημα THAAD της Lockheed Mar]n (Terminal High Al]tude Area Defence), το οποίο είναι σχεδιασμένο για να στοχεύει αποκλειστικά βαλλιστικούς πυραύλους. Ποιος νοήμων όμως θα αγόραζε τα δύο αυτά συστήματα όταν ένα σύστημα S-400 μπορεί να κάνει όλη την δουλειά;
Βέβαια η ρωσική αποτελεσματική απάντηση στο THAAD ήδη υπάρχει και ονομάζεται S-500, το νέο αντιπυραυλικό σύστημα αναχαίτισης διηπειρωτικών πυραύλων ICBM (Inter Con]nental Ballis]c Missile) και υπερ-υπερηχητικών (hypersonic) πυραυλικών οχημάτων. Το σύστημα S-500 υπερέχει τεχνικά του αναλόγου του αμερικανικού THAAD τουλάχιστον κατά μια δεκαετία. Ο εγκλωβισμός του στόχου με το S-500 γίνεται από απόσταση 800 χιλιομέτρων, ήτοι 200 χιλιόμετρα περισσότερα από το S-400 και 600 χλμ περίπου περισσότερα από το S-300. Το σύστημα S-500 είναι σε θέση να αντιμετωπίσει πυραύλους μεσαίου και μεγάλου βεληνεκούς που πλησιάζουν τον στόχο με υποηχητικές, υπερηχητικές ή υπερ-υπερηχητικές ταχύτητες, πέραν της τακτικής αντιμετώπισης μαχητικών αεροσκαφών.
Είναι ικανό να εγκλωβίσει και να αντιμετωπίσει ταυτόχρονα έως δέκα υπερ-υπερηχητικούς στόχους σε απόσταση έως 800 χιλιόμετρα για δε την αντιμετώπιση και καταστροφή πυραύλων ICBM ο S-500 θα φέρει πυρηνική κεφαλή, διότι σύμφωνα με τους ρώσους τεχνικούς μόνο έτσι δύνανται να καταστραφούν οι πολλαπλές πυρηνικές κεφαλές που απελευθερώνει ένας αμερικανικός ICBM, χωρίς να απαιτείται προηγουμένως η ανίχνευση των πραγματικών από τις ψεύτικες (dummies) κεφαλές. Η Ρωσία με την προσθήκη στο αμυντικό της πλέγμα των S-400 και S-500 γίνεται ένας πολύ δύσκολος αντίπαλος στην γεωπολιτική ατζέντα των ΗΠΑ και ένας καθοριστικός ανταγωνιστής του σιωνιστικού στρατιωτικοβιομηχανικού κατεστημένου.
Γ. Λιναρδής