Γράφει ο Σ. Παιδάκος
Σε
χθεσινό της δημοσίευμα, η εφημερίδα Εστία, κάνει μία έκκληση – επίκληση
για βοήθεια- προς την Ν.Δ για να σώσει τον……. Τόπο, για την αποδόμηση
του κράτους που επιχειρείται από τον Σύριζα. Περισσότερο όμως μοιάζει ως
διαπίστωση εμφανούς πολιτικής αδυναμίας της ψοφοδεξιάς παράταξης, παρά
ως έκκληση για βοήθεια. Γράφει λοιπόν μεταξύ άλλων ο διευθυντής της
Εστίας κ. Κοττάκης: «η αληθινή μάχη λοιπόν δεν ήταν για την αξιολόγηση,
αλλά για την άλωση του κράτους που μόλις τώρα αρχίζει. Αν η κεντροδεξιά
παράταξη έχει ελάχιστο ένστικτο αυτοσυντήρησης- υπάρχουν στιγμές που
δείχνει ότι δεν έχει-
πρέπει να ξεκινήσει αμέσως ιδεολογική προετοιμασία
για να δώσει τη μάχη σε τρία μέτωπα: της Εκκλησίας ( παράδοση), της
Παιδείας ( ιδιωτικά ΑΕΙ/νεωτεριτικότητα) , και της σταθερότητας ( απλή
αναλογική).» Οι παραπάνω επισημάνσεις του κ. Κοττάκη μας θυμίζουν
κάποιες άλλες επισημάνσεις δεξιών εφημερίδων, της δεκαετίας του 1980,
που έκαναν ανάλογες εκκλήσεις στις τότε ηγεσίες της αξιωματικής
αντιπολίτευσης, για να αντιμετωπίσουν την τότε άλωση του κράτους από το
περιβόητο ΠΑΣΟΚ, κάτι που σήμερα επιχειρείται από τον Σύριζα. Θα σας
παραθέσουμε ορισμένα πολιτικά γεγονότα του τότε, ώστε να γίνει ο
κατάλληλος συσχετισμός με το σήμερα ώστε να εξαχθούν ασφαλή πολιτικά
συμπεράσματα. Η πρώτη ρήξη μεταξύ Εκκλησίας και κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ, ήρθε
το 1982, όταν θεσπίστηκε ο πολιτικός γάμος. Στη συνέχεια ακολούθησε η
παραποίηση της ψαλμωδίας «νίκα της βασιλεύσει» σε «νίκα της ευσεβέσει»,
που περισσότερο έγινε για να εξευτελιστεί η θρησκεία και όχι τόσο ο
θεσμός της βασιλείας, όπως κάποιοι λανθασμένα υποστήριζαν. Τέλος το 1987
έρχεται και η κεραμίδα με την αποποινικοποίηση των αμβλώσεων. Αυτά όσων
αφορά την διαπόμπευση της θρησκευτικής παράδοσης. Στο θέμα της Παιδείας
είχαμε την κατακρεούργηση της γλώσσας με την ψήφιση του μονοτονικού
ζητήματος, που ήταν ένα από τα μεγαλύτερα χτυπήματα που δέχτηκε η
ελληνική γλώσσα. Έπειτα καθιερώθηκε με νομοθέτηση ότι στις διοικήσεις
των ΑΕΙ, θα έχει λόγο και το άπλυτο φοιτητικό κίνημα της αριστεράς. Όσων
αφορά τώρα την πολιτική – συνταγματική – σταθερότητα του τότε, να σας
θυμίσουμε τα έγχρωμα και τα λευκά ψηφοδέλτια που χρησιμοποίησε το ΠΑΣΟΚ
για την εκλογή του προέδρου της Δημοκρατίας το 1985. Ό,τι κακό προξένησε
στην Ελλάδα το ΠΑΣΟΚ μεταξύ 1981 και 1989, ανάλογα πράττει και το
μεταλλαγμένο ΠΑΣΟΚ του σήμερα. Ό,τι δεν έπραξε η ανίκανη ψοφοδεξιά του
τότε για να σταματήσει τον κατήφορο, το πράττει και σήμερα η ψοφοδεξιά
του κ. Μητσοτάκη.
Φανταστείτε
ότι από τα νομοθετικά εκτρώματα της δεκαετίας του 1980, μόνο αυτό για
την αποκατάσταση του εκκλησιαστικού ψαλμού έγινε. Δεν είναι μόνο η
ανικανότητα που χαρακτηρίζει την ψοφοδεξιά παράταξη ώστε να
αντιμετωπίσει τον σοσιαλισμό της αλήστου μνήμης Α. Παπανδρέου, όσο είναι
η ξεδιαντροπιά της, μιας και δεν έκανε τίποτε ώστε να διορθώσει τα
κακώς κείμενα του ΠΑΣΟΚ, όταν ήρθε στην εξουσία από το 1990 και μετά. Το
ότι δεν έκανε κάτι προς διόρθωση των πολιτικών λαθών του παρελθόντος,
σημαίνει ότι κατά βάθος τα υποστήριζε, αλλά δεν της «επέτρεπε» η
πολιτική της θέση και το «πατριωτικό» της παρελθόν να τα εφαρμόσει. Το
ίδιο πράττει και η σημερινή Ν.Δ. Πάρτε ως παράδειγμα την ψήφιση των
επαίσχυντων νομοσχεδίων για σύμφωνα συμβίωσης, για ανέγερση
μουσουλμανικών τεμενών, για παραποίηση των βιβλίων της ιστορίας και για
την ύπαρξη των φοιτητικών παρατάξεων στα ΑΕΙ. Τώρα όσων αφορά την
σημερινή πολιτική σταθερότητα και κατά πόσο συνέβαλε σε αυτό η δεξιά,
αρκεί μόνο να σας αναφέρουμε τις παράνομες πολιτικές διώξεις της Χρυσής
Αυγής. Το ασφαλές συμπέρασμα που εξάγεται από τις παραπάνω ιστορικές
αναφορές, είναι ότι η λεγόμενη «δεξιά» και η περιβόητη «σοσιαλιστική»
πρόοδος, βρίσκονται σε αγαστή συνεργασία για αρκετές δεκαετίες. Όλα τα
υπόλοιπα περί πατριωτικών παρατάξεων και τα λοιπά είναι το κουτόχορτο
για την εκλογικής τους πελατεία.
Διαβάστε περισσότερα: https://ethnikismos.net/