Με την κατάθεση ενός δεδηλωμένου εχθρού της Χρυσής Αυγής, του
Συνταγματολόγου Νίκου Αλιβιζάτου, συνεχίστηκε η δίκη στο Εφετείο Αθηνών
κατά τις δύο τελευταίες συνεδριάσεις (03 και 08 Μαΐου).
Αίσθηση προκάλεσε στο δικαστήριο το γεγονός ότι ο Αλιβιζάτος (ο
οποίος σημειωτέον είναι δεδηλωμένος εκσυγχρονιστής και συνοδοιπόρος του
Σημίτη) πήρε σαφείς αποστάσεις από τις διώξεις που ασκήθηκαν τον Σεπτέμβριο του 2013 σε βάρος των Βουλευτών της Χρυσής Αυγής.
Αρχικά, έκανε μια δήλωση που άφησε εμβρόντητους τους υποστηρικτές του στο ακροατήριο: «Κυρία Πρόεδρε συγχωρήστε με, το λέω για να μην παραπλανήσω κανέναν και παρακαλώ σεβαστείτε το. Για τα γεγονότα που με ρωτάτε έχω μια θολούρα και αυτό μειώνει το βάρος των όσων λέω». Δηλαδή, μόνος του συνομολόγησε την αναξιοπιστία των όσων κατέθετε!!!
Περαιτέρω, ξεκαθάρισε ότι είναι αντίθετος με την άσκηση δίωξης σε βάρος όλων των Βουλευτών: «Δεν σας κρύβω ότι τα αμάχητα τεκμήρια με ενοχλούν πάρα πολύ ως νομικό. Όταν είδα ότι όλοι οι Βουλευτές παραπέμφθηκαν, δεν μου άρεσε. Το λέω και έχω επίγνωση ότι με αυτό δίνω επιχειρήματα στην υπεράσπιση.»
Βέβαια, προκειμένου να μην εκτεθεί τελείως (καθώς ως μάρτυρας κατηγορίας δεν θα μπορούσε δημοσίως να παραδεχθεί το αυτονόητο, δηλαδή ότι όλοι οι βουλευτές είναι αθώοι), είπε στην τύχη 4 ονόματα (Ν. Μιχαλολιάκος, Κασιδιάρης, Παναγιώταρος, Παππάς) και ισχυρίστηκε ότι αυτοί διευθύνουν την υποτιθέμενη εγκληματική οργάνωση.
Μέγιστο ενδιαφέρον έχουν όμως τα κριτήρια τα οποία χρησιμοποίησε για να καταλήξει στο συμπέρασμα αυτό, καθώς από μόνα τους καταδεικνύουν το άτοπο του ισχυρισμού του:
«Μ: Κυρία Πρόεδρε, εμένα η ενημέρωσή μου είναι από τις εφημερίδες. Οι εφημερίδες έλεγαν ότι αυτοί δίνουν τις εντολές.
Π: εσείς προσωπικά ξέρετε κάτι;
Μ: όχι, μόνο από τις εφημερίδες. Μόνο να εικάσω μπορώ. Από αυτά που διάβαζα αισθάνθηκα ότι υπάρχει ένα ενιαίο καθοδηγητικό κέντρο.
Π: Αναφορικά με το ρόλο του αρχηγού, έχετε κάτι να μας πείτε; Ποιος είναι ο ρόλος του αρχηγού;
Μ: Όχι κυρία Πρόεδρε.
Π: Ποιο ρόλο έχει σε σχέση με τη δομή και την οργάνωση;
Μ: Ρωτήσατε προηγουμένως αν ξέρω κάτι συγκεκριμένο που να έχει κάνει. Δεν ξέρω. Απλά υποθέτω ότι είναι πανταχού παρών και ελέγχει τα πάντα. Αυτά τα εικάζω όμως, δεν τα ξέρω. Είναι θέματα εικασίας, δεν μπορώ να έχω άποψη. Δεν γνωρίζω συγκεκριμένα γεγονότα ή εντολές. Μόνο ό, τι διάβασα από τις εφημερίδες.
Π: Προηγουμένως είπατε 4 ονόματα.
Μ: Ναι.
Π: Με ποια στοιχεία τα είπατε;
Μ: Είμαι βέβαιος ότι είναι αυτοί, αλλά δεν μπορώ να το αποδείξω. Δεν μπορώ να το στηρίξω σε περιστατικά συγκεκριμένα γιατί έχω ασχοληθεί ερασιτεχνικά με το θέμα.
Εις: Δηλαδή από τους βουλευτές που εμπλέκονται σε αυτήν την υπόθεση ,ενδεικτικά ποιους θεωρείτε δηλαδή ότι πράγματι ενέχονται;
Μ Δεν θυμάμαι ,είπα τέσσερα ονόματα τυχαία.
Εις: Με ποια κριτήρια;
Μ: ΜΕ ΒΑΣΗ ΤΟ ΒΛΕΜΜΑ ΤΟΥΣ(!!!). Επικαλούμαι την πείρα μου από τη ζωή. Μεγαλώνουμε και αποκτούμε πείρα. Το καταλαβαίνω από τον τόνο της φωνής τους. ό, τι και να πούνε εμπεριέχει τη βία. Εξάλλου, αυτοί βγαίνουνε πιο συχνά στα κανάλια.»
Γίνεται επομένως αντιληπτή η «βασιμότητα» των ισχυρισμών του μάρτυρα. Όταν ο «έγκριτος» συνταγματολόγος επικαλείται ως απόδειξη ένταξης και συμμετοχής σε εγκληματική οργάνωση, τον τόνο της φωνής και το βλέμμα κάποιου ή το πόσο συχνά βγαίνει στα κανάλια, γίνεται αντιληπτό το μέγεθος της ένδειας των στοιχείων του κατηγορητηρίου και ο λόγος που αυτή η δίωξη από την πρώτη στιγμή έχει καταγγελθεί ως πολιτική.
Σας να μην έφθαναν όλα αυτά, ο Αλιβιζάτος με τις απαντήσεις του σε ερωτήσεις των συνηγόρων υπεράσπισης κατέδειξε και την μέτρια γνώση του για τα νομικά ζητήματα για τα οποία κατέθεσε:
«Δ: Στην προηγούμενη συνεδρίαση είπατε ότι δεν έχετε βαθιά γνώση του ποινικού.
Μ: για να μην πω και ελαφρά.
Δ: ελαφρά γνώση;
Μ: Ναι.
Δ: Το πώς προσδιορίζεται η έννοια του άρθρου 187 ΠΚ στην αιτιολογική έκθεση του νόμου, το γνωρίζετε;
Μ: Όχι. Δεν το θυμάμαι.
Δ: Παρόλα αυτά καταθέτετε εδώ για ένα κόμμα, αν είναι ή δεν είναι εγκληματική οργάνωση…
Διαβάστε την συνέχεια στο diki-xa.blogspot.gr