Στις 29 Απριλίου συμπληρώθηκαν 84 χρόνια από την ημέρα που ο μεγάλος Αλεξανδρινός ποιητής άφησε την τελευταία του πνοή. Ένας
ποιητής, που κτυπήθηκε από την αριστερά και δικαίως εκ μέρους της, αφού
βρισκόταν ξεκάθαρα απέναντί της. Γνωστό είναι το γεγονός ότι είχε
απευθύνει μέσω της εφημερίδος “ΣΚΡΙΠ” στον μεσοπόλεμο δήλωση
συμπαραστάσεως στην ένωση φασιστών Ελλάδος, η οποία είχε επικεφαλής τον
Στρατηγό Υψηλάντη, απόγονο των Ηρώων του 1821. Ουδέποτε ο Καβάφης
διέψευσε την επιστολή αυτή και όμως κάποιοι κριτικοί, αριστεροί βεβαίως,
σπεύδουν χωρίς κανένα στοιχείο και γράφουν ότι η επιστολή αυτή ήταν
πλαστή!
Δεν θυμήθηκε κανείς τον Κωνσταντίνο Καβάφη και αυτήν την χρονιά, ενώ εάν
επρόκειτο για κάποιον ατάλαντο στιχοπλόκο της αριστεράς, είναι βέβαιον
ότι θα υπήρχαν εκτενή αφιερώματα και εκδηλώσεις για την μνήμη του.
Τιμώντας αυτήν ακριβώς την Μνήμη του θα σας παραθέσουμε ένα ποίημα του ιδιαίτερα χαρακτηριστικό και στους πολλούς άγνωστο, το οποίο θα μπορούσε να λεχθεί ότι είναι και επίκαιρο, το ποίημα του “Ποσειδωνιάται”:
Κ. Καβάφη - “Ποσειδωνιάται”:
“Την γλώσσα την ελληνική οι Ποσειδωνιάται
εξέχασαν τόσους αιώνας ανακατευμένοι
με Τυρρηνούς, και με Λατίνους, κι άλλους ξένους.
Το μόνο που τους έμενε προγονικό
ήταν μια ελληνική γιορτή, με τελετές ωραίες,
με λύρες και με αυλούς, με αγώνας και στεφάνους.
Κ’ είχαν συνήθειο προς το τέλος της γιορτής
τα παλαιά τους έθιμα να διηγούνται,
και τα ελληνικά ονόματα να ξαναλένε,
που μόλις πια τα καταλάμβαναν ολίγοι.
Και πάντα μελαγχολικά τελείων’ η γιορτή τους.
Γιατί θυμούνταν που κι αυτοί ήσαν Έλληνες —
Ιταλιώται έναν καιρό κι αυτοί·
και τώρα πώς εξέπεσαν, πώς έγιναν,
να ζουν και να ομιλούν βαρβαρικά
βγαλμένοι — ω συμφορά! — απ’ τον Ελληνισμό.”
Πόσο μοιάζουν οι σημερινοί Έλληνες που έχουν ξεχάσει τα παλαιά τους έθιμα και κατέχονται από άκρατη ξενομανία, η οποία είναι αμορφωσιά κατά πως έλεγε ο Περικλής Γιαννόπουλος, με τους “Ποσειδωνιάτας” τους Κωνσταντίνου Καβάφη;
Τουλάχιστον οι “Ποσειδωνιάται” του Καβάφη εθλίβοντο και μελαγχολούσαν γιατί θυμόνταν πως ήταν κάποτε Έλληνες και είχαν επίγνωση ότι πλέον ζουν βαρβαρικά, όπως συμβαίνει και με τους Έλληνες του 2017, όπως τους κατάντησε ένα άθλιο και ξενόδουλο κατεστημένο.
Ο λόγος για τον οποίο έχει καταντήσει ο Λαός μας σε αυτό το σημείο είναι η καταστροφή της Παιδείας, για την οποία και με αυτό τελειώνω έγραφε ο αείμνηστος Λιαντίνης:
Δ. Λιαντίνης, Τα Ελληνικά, σελ. 117: “Σήμερα μία μυλόπετρα πλακώνει την παιδεία των παιδιών μας. Ένας βραχνάς γράφει το παρόν μίζερο, και διαγράφει απαίσιο το μέλλον της χώρας… Η παιδεία των νέων είναι το δυνατό αίμα και ο αέρας ιωδίου για το μέλλον των λαών. Επένδυση πιο ασφαλή για προοπτική μακρόπνοη δεν πρόκειται να βρεις. Την αλήθεια αυτή τη λαλούν και την κράζουν από τους νόμους του Λυκούργου μέχρι τους χάρτες του ΟΗΕ. Όμως της δικής μας παιδείας το αίμα έχει αιματοκρίτη λευχαιμίας.
Χρειάζεται να στηθούν οδοφράγματα στους δρόμους. Να στηθούν δικαστήρια στις αίθουσες. και ίσως ίσως γκιλοτίνες στις πλατέες. Να σταυρωθεί το κακό και να πάψει η βασκανία…”
Νικόλαος Γ. Μιχαλολιάκος
Γενικός Γραμματέας Λαϊκού Συνδέσμου - Χρυσή Αυγή
Τιμώντας αυτήν ακριβώς την Μνήμη του θα σας παραθέσουμε ένα ποίημα του ιδιαίτερα χαρακτηριστικό και στους πολλούς άγνωστο, το οποίο θα μπορούσε να λεχθεί ότι είναι και επίκαιρο, το ποίημα του “Ποσειδωνιάται”:
Κ. Καβάφη - “Ποσειδωνιάται”:
“Την γλώσσα την ελληνική οι Ποσειδωνιάται
εξέχασαν τόσους αιώνας ανακατευμένοι
με Τυρρηνούς, και με Λατίνους, κι άλλους ξένους.
Το μόνο που τους έμενε προγονικό
ήταν μια ελληνική γιορτή, με τελετές ωραίες,
με λύρες και με αυλούς, με αγώνας και στεφάνους.
Κ’ είχαν συνήθειο προς το τέλος της γιορτής
τα παλαιά τους έθιμα να διηγούνται,
και τα ελληνικά ονόματα να ξαναλένε,
που μόλις πια τα καταλάμβαναν ολίγοι.
Και πάντα μελαγχολικά τελείων’ η γιορτή τους.
Γιατί θυμούνταν που κι αυτοί ήσαν Έλληνες —
Ιταλιώται έναν καιρό κι αυτοί·
και τώρα πώς εξέπεσαν, πώς έγιναν,
να ζουν και να ομιλούν βαρβαρικά
βγαλμένοι — ω συμφορά! — απ’ τον Ελληνισμό.”
Πόσο μοιάζουν οι σημερινοί Έλληνες που έχουν ξεχάσει τα παλαιά τους έθιμα και κατέχονται από άκρατη ξενομανία, η οποία είναι αμορφωσιά κατά πως έλεγε ο Περικλής Γιαννόπουλος, με τους “Ποσειδωνιάτας” τους Κωνσταντίνου Καβάφη;
Τουλάχιστον οι “Ποσειδωνιάται” του Καβάφη εθλίβοντο και μελαγχολούσαν γιατί θυμόνταν πως ήταν κάποτε Έλληνες και είχαν επίγνωση ότι πλέον ζουν βαρβαρικά, όπως συμβαίνει και με τους Έλληνες του 2017, όπως τους κατάντησε ένα άθλιο και ξενόδουλο κατεστημένο.
Ο λόγος για τον οποίο έχει καταντήσει ο Λαός μας σε αυτό το σημείο είναι η καταστροφή της Παιδείας, για την οποία και με αυτό τελειώνω έγραφε ο αείμνηστος Λιαντίνης:
Δ. Λιαντίνης, Τα Ελληνικά, σελ. 117: “Σήμερα μία μυλόπετρα πλακώνει την παιδεία των παιδιών μας. Ένας βραχνάς γράφει το παρόν μίζερο, και διαγράφει απαίσιο το μέλλον της χώρας… Η παιδεία των νέων είναι το δυνατό αίμα και ο αέρας ιωδίου για το μέλλον των λαών. Επένδυση πιο ασφαλή για προοπτική μακρόπνοη δεν πρόκειται να βρεις. Την αλήθεια αυτή τη λαλούν και την κράζουν από τους νόμους του Λυκούργου μέχρι τους χάρτες του ΟΗΕ. Όμως της δικής μας παιδείας το αίμα έχει αιματοκρίτη λευχαιμίας.
Χρειάζεται να στηθούν οδοφράγματα στους δρόμους. Να στηθούν δικαστήρια στις αίθουσες. και ίσως ίσως γκιλοτίνες στις πλατέες. Να σταυρωθεί το κακό και να πάψει η βασκανία…”
Νικόλαος Γ. Μιχαλολιάκος
Γενικός Γραμματέας Λαϊκού Συνδέσμου - Χρυσή Αυγή