Είναι πασίγνωστο ότι οι ομοιότητες του νυν πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα
με τον πρώην πρωθυπουργό Γιωργάκη Παπανδρέου δεν περιορίζονται μόνο στα
κραυγαλέα ψέματα τα οποία και οι δύο χρησιμοποίησαν προκειμένου να
κατορθώσουν να ανέλθουν στην εξουσία, αλλά επεκτείνονται και στην άθλια
χρήση της Ελληνικής γλώσσας.Από τότε που ο Τσίπρας ήταν στην αντιπολίτευση και μπέρδευε τον νεποτισμό με τον…νεοποτισμό («το ρουσφέτι, ο χρηματισμός, ο νεοποτισμός» ήταν η έκφραση που είχε χρησιμοποιήσει) μέχρι σήμερα δεν έχουν αλλάξει και πολλά πράγματα, τόσο στον τρόπο αντίληψης της πραγματικότητας όσο και στον χειρισμό των ελληνικών του. Μπορεί ο Τσίπρας στην συγκεκριμένη περίπτωση να διάβαζε (στο κείμενο που του έγραψε ο λογογράφος του, φυσικά) την λέξη όπως σωστά ήταν γραμμένη, αλλά επειδή προφανώς ανάθεμα κι αν κατάλαβε τι σήμαινε, θεώρησε σωστό να την προσαρμόσει σε κάτι που του έμοιαζε πιο οικείο και εξηγήσιμο. Έτσι, λοιπόν, ο «νεποτισμός» έγινε «νεοποτισμός», αλλά δεν μπορούμε και πάλι να γνωρίζουμε εάν με την… διορθωτική ορολογία του εννοούσε τη νέα γενιά ποτών…
Έκτοτε, ο τρόφιμος του «στάβλου» της ΚΝΕ έκανε κι άλλα χοντροκομμένα λάθη, τα οποία εκδήλωναν σαφή άγνοια, ασχετοσύνη, αμορφωσιά. Προχθές, ο νυν διεκπεραιωτής των συμφερόντων των διεθνών τοκογλύφων, κατά την διάρκεια της συνάντησής του με τον Ντόναλντ Τουσκ, μη γνωρίζοντας τι σημαίνει η έκφραση «δρέπω καρπούς», δεν τους έδρεψε απλώς, αλλά τους.. έθρεψε, αφού χρησιμοποίησε την έκφραση «θρέφω καρπούς»! Για να ήταν σε θέση να ντραπεί ο Τσίπρας θα έπρεπε να διαθέτει μια ξεκάθαρα ελληνική λέξη και (κυρίως) ιδιότητα, το Φιλότιμο. Δυστυχώς, όμως, γι΄ αυτόν το «πανεπιστήμιο» του μαρξισμού - λενινισμού, του επιστημονικού σοσιαλισμού και της ταξικής πάλης, που είχε ως διδακτέα ύλη στην «στρούγκα» της ΚΝΕ, δεν αναγνωρίζουν το Φιλότιμο.
Προφανώς, ανήκει κι αυτό στα κατάλοιπα του «μοναρχοφασισμού». Δεν μας προξένησε, όμως, εντύπωση ο Τσίπρας μόνο για την αγραμματοσύνη του, αλλά και για το θάρρος να μας εκμυστηρευτεί προσωπικές πτυχές της παιδικής του ηλικίας, καθώς και πάλι μετά την συνάντηση με τον Τουσκ τον ακούσαμε εμβρόντητοι να μας αποκαλύπτει ότι όταν ήταν μικρός έπαιζε… «τις κουμπάρες»! Εκεί που όλα τα αγόρια της ηλικίας μας (μιας και είμαστε περίπου συνομήλικοι) παίζαμε ποδόσφαιρο, «πόλεμο», κρυφτό, κυνηγητό κλπ., ο Τσίπρας ασχολούνταν με κάτι το οποίο αφορούσε αποκλειστικά τα παιχνίδια των κοριτσιών και γι αυτό δεν δίναμε καμία σημασία σ΄αυτά. Ακόμη και τώρα δεν γνωρίζω το περιεχόμενο του παιχνιδιού «οι κουμπάρες», οπότε ελπίζω να μας διαφωτίσει επ΄αυτού ο τόσο «προχωρημένος» πρωθυπουργός.
Χρειάζεται, πάντως, μεγάλη γενναιότητα και θάρρος (ή μήπως θράσος;) για να βγαίνει έτσι «άνετος» ο πρωθυπουργός και να σπάει «ταμπού» και «προκαταλήψεις» ξεπερασμένων εποχών. Εκτός από το γεγονός ότι αυτή η… λεβέντικη (καμία σχέση με τον φραπεδολόγο «Κύριο Πρόεδρο) αποκάλυψη του Τσίπρα μάλλον επεξηγεί πολλά για την εσωτερική του κατάσταση και την μετέπειτα πορεία του (και) ως πολιτικό ον, τώρα αρχίζουμε να αντιλαμβανόμαστε γιατί η «πρώτη φορά Αριστερά» κυβέρνηση έσπευσε με τόση θέρμη στα προβλήματα των LGBTAQI ατόμων και έφερε στο προσκήνιο την συζήτηση περί έμφυλου και άφυλου (και έκφυλου θα έλεγαν κάποιοι οπισθοδρομικοί «κακεντρεχείς»…).
Πολύ ανοιχτόμυαλος, τελικά, ο Αλέξης «μας»…
ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΑΣΤΟΡΑΣ