Γράφει ο Σ. Παιδάκος
Μία
ακόμη θλιβερή για τη Χώρα μας πρωτιά, ανέδειξε η πρόσφατη έκθεση του
ΟΟΣΑ όπου μας κατατάσσει στις τελευταίες θέσεις μεταξύ των χωρών που
μετέχουν του οργανισμού, όσων αφορά την κρατική μέριμνα στις οικογένειες
με παιδιά. Η έρευνα εστιάστηκε περισσότερο στις οικονομικές αποδοχές
των φορολογουμένων σύμφωνα με τις οποίες, ένας εργένης εργαζόμενος δίνει
στο κράτος φορολογία περίπου το 37% των εισοδημάτων του, ενώ τα ίδια
χρηματικά ποσά δίνει και μία οικογένεια με δύο παιδιά.
Το φαινόμενο
είναι τραγικό και δείχνει για άλλη μία φορά την κρατική αναλγησία πάνω
σε ένα τόσο ευαίσθητο ζητήματα. Ο μεγαλύτερος πλούτος που έχουμε σαν
Χώρα είναι τα παιδιά μας, και ενώ θα περίμενε κανείς ότι από πλευράς
πολιτείας θα γινόντουσαν οι αυτονόητες κινήσεις τόσο να προστατευθεί,
όσο βέβαια και να ενισχυθεί η Ελληνική οικογένεια, συμβαίνουν ακριβώς τα
αντίθετα. Μοναδική εξαίρεση στα μεταπολιτευτικά χρόνια, με καλά
αποτελέσματα δημογραφικώς, είχε η πριμοδότηση για την απόκτηση τέκνου
με 1 εκατομμύριο δραχμές, της κυβέρνησης Μητσοτάκη αρχές της δεκαετίας
του 1990. Έκτοτε, κάτι που αποτελεί ντροπή και αίσχος, ουδεμία
προσπάθεια έχει γίνει από μέρος της πολιτείας να αναβαθμίσει τον ήδη
καταβαραθρωμένο θεσμό της οικογένειας, κάτι βέβαια που έχει άμεσο
αντίκτυπο στο δημογραφικό πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε ως Χώρα.
Αποτελούν δε όνειδος δηλώσεις πολιτικάντηδων του στυλ ότι οι
λαθρομετανάστες αποτελούν τη λύση στο δημογραφικό πρόβλημα που
αντιμετωπίζει η Πατρίδα μας. Η πρόταση της Χρυσής Αυγής ώστε η κρατική
επιχορήγηση που λαβαίνουν τα κόμματα να δοθεί αναλογικά σε κάθε νέο
ελληνόπουλο που γεννιέται, θάφτηκε επί τη γέννηση της τόσο από το
πολιτικό όσο και από το δημοσιογραφικό κατεστημένο, αλλά όχι από το
κίνημά μας που όπου βρεθεί και όπου σταθεί βροντοφωνάζει για τα
αυτονόητα. Μέρα τη μέρα γινόμαστε φτωχότεροι πληθυσμιακά κάτι που θα
έχει έμμεσο αρνητικό αντίκτυπο στο κοντινό μέλλον τόσο για τη φυλή μας,
όσο βέβαια και για το έθνος μας.
Διαβάστε περισσότερα: https://ethnikismos.net/