Γράφει ο Σ. Παιδάκος
Όταν
για πρώτη φορά ως πρωθυπουργός, ο κ. Τσίπρας, συναντιόταν με τον κ.
Γιούνκερ στις Βρυξέλλες, ο τελευταίος του είχε πει το εξής: «αν έλεγα
στους ψηφοφόρους μου αυτά που είπες εσύ στους Έλληνες, θα εκλεγόμουν με
ποσοστό άνω του 80%». Και αυτό είναι αλήθεια, διότι έχει να κάνει με την
πολιτικό πολιτισμό, λέξη που είναι άγνωστη τόσο στους πολιτικούς μας
όσο και στην πληθώρα του εκλογικού σώματος. Δυστυχώς, εδώ στην Ελλάδα,
τα πράγματα έχουν πάρει μία επικίνδυνη ατραπό όσων αφορά τα πολιτικά
θέματα.
Λέμε, συνήθως, ότι ο λαός φταίει που ψηφίζει τέτοιους
πολιτικούς. Δεν είναι όμως ακριβώς έτσι. Δεν μπορούμε να ρίξουμε ολάκερο
το μερίδιο ευθύνης στο εκλογικό σώμα για τις επιλογές του. Και δεν
μπορούμε να το κάνουμε αυτό γιατί δεν έχει όλο το εκλογικό σώμα τον ίδιο
τρόπο σκέψης, και δεν αντιμετωπίζει με τον ίδιο τρόπο τα μηνύματα που
εκτοξεύουν οι τσαρλατάνοι πολιτικοί. Δεν έχουν την ικανότητα όλοι οι
άνθρωποι να φιλτράρουν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο τα πολιτικά
μηνύματα, και για αυτό συχνά πυκνά πέφτουν στην παγίδα των πολιτικών. Το
μεγαλύτερο μέρος της ευθύνης πέφτει στους ψευταράδες πολιτικούς
αρχηγούς που χρησιμοποιούν τον λαϊκισμό για να πλανέψουν το εκλογικό
σώμα και να κατακτήσουν την εξουσία. Και αυτό δεν είναι τωρινό
φαινόμενο, ή φαινόμενο που παρουσιάστηκε στα χρόνια της κρίσης. Αποτελεί
το απόλυτο όπλο των πολιτικάντηδων δεκαετίες τώρα. Πάρτε ένα πρόσφατο
παράδειγμα από τις δηλώσεις των προέδρων, κυβέρνησης και αξιωματικής
αντιπολίτευσης, που έλαβαν χώρα στη ΔΕΘ. Ο κ. Τσίπρας προχώρησε πάλι σε
μία ακατάσχετη και αόριστη παροχολογία χρησιμοποιώντας τον ξύλινο λόγο
της αριστεράς. Στον αντίποδα, ο κ. Μητσοτάκης αφού όργωσε την Ελλάδα
μειώνοντας τους φόρους στους πάντες και στα πάντα, κατέληξε στη ΔΕΘ όπου
«μείωσε» και τον ΕΝΦΙΑ. Χρησιμοποίησε πιο ρητορικό και πιο sic λόγο
πασπαλισμένο με δήθεν συμφωνίες αλήθειας, χωρίς βέβαια να είναι σε θέση
να δείξει πως θα τα πράξει τα υποσχόμενα. Κάτι που έπραξε και ο Τσίπρας
προτού αναλάβει τις τύχες της Χώρας. Όταν όμως προ μηνών προσπάθησε
αυτά να τα εφαρμόσει ο τωρινός πρωθυπουργός, τότε έπεσε στο τοίχος των
δανειστών. Γιατί άραγε να έχει διαφορετική τύχη ο κ. Μητσοτάκης; Και οι
δύο πολιτικοί προχώρησαν σε μειώσεις φόρων και σε εξαγγελίες της
«επερχόμενης» ανάπτυξης. Βέβαια αυτά που εισπράττει από το εκλογικό σώμα
σήμερα ο σύριζα, με τα ποσοστά του να φυλλοροούν, τα ίδια θα εισπράξει
και ο κ. Μητσοτάκης ως αυριανός πρωθυπουργός. Κανείς δεν λέει όχι στα
λεγόμενα του αρχηγού της ψευτοδεξιάς, εκτός βέβαια από τους τροϊκανούς,
κάτι που το γνωρίζει εκ των προτέρων ο κ. Μητσοτάκης. Αλλά θα ήταν φύσει
αδύνατον να μας πει την πάσα αλήθεια, διότι αν δεν τηρηθούν οι
συμφωνίες με τους δανειστές, θα στερήσουν του ιδίου την εξουσία. Στο
ίδιο μήκος κύματος κινήθηκαν και οι λοιποί αρχηγοί του «συνταγματικού»
τόξου.
Μέσα
σε αυτόν τον ορυμαγδό της πολιτικής των «θα» φωτεινή εξαίρεση αποτέλεσε
ο αρχηγός μας Ν. Μιχαλολιάκος. Ήταν ευτύχημα που του δόθηκε η άδεια να
παραστεί στη ΔΕΘ, έτσι ώστε να μπορέσει να ξεδιπλώσει και να δείξει σε
όλους την πραγματική έννοια του όρου πολιτικός πολιτισμός. Δεν
χρειάστηκε ούτε ρητορικές κορόνες αλλά ούτε και λαϊκίζουσα γλώσσα για να
αποδείξει ότι η πολιτική βούληση συνεχίζει να υπάρχει ακόμη στην
Ελλάδα, έστω και αν κάποιοι την μεταφράζουν σε φασισμό.
Διαβάστε περισσότερα: https://ethnikismos.net/