Γράφει ο Σ. Παιδάκος
Οι
ψηφοφόροι των αριστερών, όπως και οι «δεξιοί» ψηφοφόροι χρησιμοποιούν
μία κοινή γλώσσα για να αντιμετωπίζουν κάθε νέο φόρο που πλήττει τα
ελληνικά νοικοκυριά, παρουσιάζοντας τον ως… επιβεβλημένο και δίκαιο. Σε
σχετική συζήτηση που είχα τις προάλλες με έναν «διανοούμενο» της
αριστεράς, όσον αφορά τον ΕΝΦΙΑ, μου έλεγε πόσο δίκαιος είναι ο φόρος
αυτός, πόσο πολύ άργησαν να τον επιβάλλουν, και πως στις ευρωπαϊκές
χώρες ισχύει για δεκαετίες. Τον κοίταξα λίγο στραβά και άρχισα να του
καταρρίπτω ένα προς ένα τα «προοδευτικά» του επιχειρήματα.
Όντως, του
λέω, στο εξωτερικό φορολογείται κάθε χρόνο η ακίνητη περιουσία κάτι
βέβαια που γίνεται βάση της εμπορικής αξίας του ακινήτου αλλά και σε
σχέση με τα εισοδήματα του ιδιοκτήτη, κάτι στο οποίο συμφώνησε και ο
αριστερός, τρομάρα του. Έχε υπόψη σου όμως ότι, για τη μεταβίβαση ενός
ακινήτου, ειδικά στην Αμερική, δεν εμπλέκονται ούτε δικηγόροι, ούτε
συμβολαιογράφοι, ούτε υποθηκοφυλακεία, και όλοι αυτοί με το ανάλογο ΦΠΑ,
κάτι βέβαια που δεν συμβαίνει στην Ελλάδα. Καλά, μου λέει, αυτά είναι
πταίσματα στα γενικά έξοδα. Περίμενε, του λέω, να σε περάσω και στα
«κακουργήματα». Συνεχίζοντας, του λέω, ένα νεόδμητο σπίτι 100
τετραγωνικών πωλείται στην πόλη μας περίπου 140.000 ευρώ. Σωστά, μου
λέει. Υποθέτουμε, συνεχίζοντας, ότι για όλη την κατασκευή του σπιτιού
συμπεριλαμβανομένων και αυτών της παροχής υπηρεσιών, έχουν κοπεί τα
αντίστοιχα τιμολόγια. Αν, συνεχίζοντας, κάνεις μία από-φορολόγηση του
ολικού ποσού, τότε αμέσως βλέπεις τι εισέπραξε το δημόσιο για την
κατασκευή του σπιτιού, και που στην περίπτωσή μας αντιστοιχεί στο ποσό
των 27.096 ευρώ. Αν αυτό το σπίτι πληρώνει ΕΝΦΙΑ 3 ευρώ το τετραγωνικό
καθ’ έτος, δηλαδή 300 ευρώ το χρόνο, τότε με μία απλή διαίρεση βλέπεις
ότι το δημόσιο έχει προεισπράξει ΕΝΦΙΑ (27.096/300) για 90 χρόνια και
βάλε. Στο σημείο αυτό ο συνομιλητής μου κάπου χάθηκε και με κοίταγε λες
και είχε πάθει εγκεφαλικό.
Οπότε,
του λέω, πλήρωσε ο νέος ιδιοκτήτης ένα φόρο που αντιστοιχεί περίπου στο
1/6 της αξίας του σπιτιού, και παρόλα αυτά κάθε χρόνο θα ξαναπληρώνει
έναν άδικο επιπλέον φόρο. Δε λέω να μην φορολογείται η ακίνητη
περιουσία, κάθε άλλο, να φορολογείται αλλά όχι με τον τρόπο που
συμβαίνει εδώ στην Ελλάδα. Κάποτε, του λέω, υπήρχε έναν σλόγκαν που
λέγονταν για τις αγοροπωλησίες των ακινήτων και το οποίο έλεγε το εξής.
Αν ένα ακίνητο πωληθεί τρεις φορές, τότε το ακίνητο το «παίρνει» το
δημόσιο. Τι εννοείς, μου λέει. Εννοώ ότι, στα πωλητήρια ο φόρος είναι
11% επί της αντικειμενικής αξίας του ακινήτου, και αν η αντικειμενική
είναι το 1/3 της εμπορικής αξίας, τότε καταλαβαίνεις ότι από τον
εισπραχθέντα φόρο το δημόσιο είναι σαν να «πήρε» το σπίτι. Αλλά πέρα από
αυτά, υπάρχει και άλλος φόρος που εισπράττει το δημόσιο και δεν είναι
άλλος από το ΦΠΑ που επιβαρύνει το ακίνητο, μέσω των λογαριασμών ΕΥΔΑΠ,
ΟΤΕ, ΔΕΗ. Αυτά δεν λογίζονται ως φόροι; Λογίζονται, μου απαντά
χαμηλοφώνως. Αλλά θα σε βοηθήσω στο πρόβλημά σου, μιας και σε άκουσα
προχθές να λες ότι δε βγαίνεις οικονομικά ώστε να μπορείς πίνεις και ένα
ποτάκι μετά τον καφέ σου. Και μου απαντά, δηλαδή πως θα με βοηθήσεις;
Εμείς, του λέω, όταν θα κυβερνήσουμε τη Χώρα θα καταργήσουμε την
παράλογη φορολογία. Αν εσύ, δεν φορολογούσουν με ΕΝΦΙΑ, δεν θα σου
περίσσευαν χρήματα για να πιείς ένα ποτό; Αυτά μας τα’ παν κι άλλοι, μου
απαντά. Ναι, του απαντώ, σας τα είπαν κι άλλοι που δεν τα τήρησαν.
Εμείς όμως τηρούμε τις υποσχέσεις μας κάτι που αποδεικνύεται και από τις
δολοφονίες και από τις διώξεις που δεχτήκαμε, και που συνεχίζουμε να
δεχόμαστε. Εσύ θα δεχόσουν να μπεις φυλακή άδικα για τα πιστεύω σου και
τις ιδέες σου, τον ρώτησα. Και μου απαντά: «τρελός είσαι;»…
Διαβάστε περισσότερα: https://ethnikismos.net/