Γράφει ο Σ. Παιδάκος
Κάποτε,
όταν η Ελληνική Επανάσταση ήταν στο ξεκίνημά της, ο Κ. Δεληγιάννης
πληροφορήθηκε ότι στην γενέτειρά του τα Λαγκάδια, οι κάτοικοι είχαν
πάρει την απόφαση να μην ακολουθήσουν την επανάσταση.
Εξοργισμένος ο
Δεληγιάννης καθώς έμαθε τα νέα, και μη βρισκόμενος στα Λαγκάδια, έδωσε
την εξής εντολή στα παλληκάρια του: «να στείλωμεν να φονεύσωμεν όλους
τους Τούρκους, όσους βρίσκονται στα Λαγκάδια. Άντρες, γυναίκες και
παιδιά, συμποσούμενοι τριακόσιοι ως έγγιστα. Να καύσωμεν και το τζαμί
των». Αυτά είπε ο Δεληγιάννης και τα οποία σας τα μετέφερα από τα
απομνημονεύματά του. Βλέπετε υπήρχε ο νόμος του κορανίου που έλεγε, για
κάθε νεκρό τούρκο να σφάζονται 99 Έλληνες, και για κάθε τζαμί που
καίγονταν να σφάζονται 999 Έλληνες. Οπότε, άλλη λύση για τους
Λαγκαδιώτες δεν υπήρχε απ’ το να πάρουν τα όπλα. Ο έμμεσος εκβιασμός
καταστάσεων καμιά φορά είναι η ύστατη αλλά αποτελεσματικότερη ενέργεια
για όσους δεν θέλουν να καταλάβουν ότι με τη στάση τους υπονομεύουν μία
εθνική προσπάθεια. Αναφερθήκαμε στον οπλαρχηγό του ’21 για να δείξουμε
μία χρόνια παθογένεια της κοινωνίας μας που έχει να κάνει με όσους
αρνούνται να δεχτούν την πραγματικότητα. Ο λόγος γίνεται για δύο πλευρές
της κοινωνίας μας, τους εργοδότες της μαύρης εργασίας απ’ την μία, και
απ’ την άλλη τους συμπολίτες μας που αρνούνται πεισματικά να δουλέψουν. Η
μαύρη εργασία έγκειται στην πλειονότητά της στα αγροτικά φύσεως
επαγγέλματα και στα οποία, βάση επισήμων στοιχείων, εργάζονται αυτή τη
στιγμή 300.000 αλλοδαποί. Όπως όλοι καταλαβαίνεται τα μεροκάματα απ’ τη
μία δεν είναι αυτά που θα έπρεπε να είναι, αλλά και απ’ την άλλη δεν
γίνεται και καμία σοβαρή προσπάθεια από μέρος των εργοδοτών να
καταβάλλονται οι πρέπουσες ασφαλιστικές εισφορές. Οι νέοι μας, και
ειδικά της επαρχίας, προτιμούν να ζουν παρασιτικά εις βάρος του κράτους
και των δικών τους. Προτιμούν να τεμπελιάζουν παίρνοντας χαρτζιλίκι από
τη γριά ή τον γέροντα, έτσι βλέπετε ονομάζουν και τιμούν τους γονείς
τους. Αν δεν σέβονται τους δικούς τους ανθρώπους θα σεβαστούν τους
εαυτούς τους; Ότι είναι δύσκολες οι αγροτικές εργασίες είναι. Αλλά δεν
είναι και ακατόρθωτες*. Δυστυχώς στη Χώρα μας δρα μία αντεθνική
κυβέρνηση που προωθεί τη μαύρη εργασία απ’ τη μια μεριά και τον
«διορισμό» αλλοδαπών από την άλλη για εργασία στις καλλιέργειες.
Τελευταίο «επίτευγμα» των προοδευτικών που μας κυβερνούν ήταν η
τροπολογία Μπαλαούρα- Ραχωβίτη**.
Αν
υπήρχε Εθνική Ηγεσία, τη στιγμή που η ανεργία στη Χώρα μας πλησιάζει
ανεπισήμως το 30%, θα έπραττε ως εξής: Θα επέβαλε στους εργοδότες διπλή
ασφαλιστική κάλυψη για κάθε αλλοδαπό που χρησιμοποιούν στην δούλεψή
τους, και κανονικά μεροκάματα αλλά όχι σε ευρώ,** τη στιγμή που υπάρχουν
άνεργοι Έλληνες. Αυτό βέβαια θα ξένιζε την πληθώρα των εργοδοτών και θα
τους ανάγκαζε να στηρίξουν την παραγωγή τους αποκλειστικά σε ελληνικά
χέρια. Οι Έλληνες που αντιτάσσονται στην χειρονακτική εργασία θα τους
επιβάλλονταν δια νόμου η αποκλειστική ενασχόλησή τους με τις αγροτικές
εργασίες, τη στιγμή βέβαια που δεν υπάρχουν άλλοι τρόποι αξιοπρεπούς
διαβίωσης. Η «επιβολή» ώστε να γίνουν τα παραπάνω θα γίνονταν δια νόμου
χρησιμοποιώντας την ελληνική διαλεκτική που το πλούσιο περιεχόμενό της
θα έκανε πολλούς εκτός απ’ το να χάσουν τον ύπνο τους και την ησυχία
τους, να αναθεωρήσουν πολλά, και τα οποία μέχρι σήμερα «αδυνατούσαν» να
καταλάβουν.
* Ο συντάξας το κείμενο γνωρίζει από πρώτο χέρι τις «δύσκολες» αγροτικές εργασίες
** Δύο ΔΙΣ ευρώ υπολογίζεται σε ετήσια βάση η νομισματική αιμορραγία από τη Χώρα μας προς τριτοκοσμικές χώρες.
***Η επαίσχυντη τροπολογία Μπαλαούρα – Ραχωβίτη
Διαβάστε περισσότερα: https://ethnikismos.net/