Το νομοσχέδιο συν τοις άλλοις, επιτρέπει στις τράπεζες να προχωρήσουν σε ανακεφαλαιοποίηση κουρεύοντας καταθέσεις. Είναι ο τραπεζικός όρος bail in∙ ήταν να τον μάθουμε κι αυτόν. Προχθές, ο οικονομικός συντάκτης της καθημερινής κ. Παπαδογιάννης έγραφε στην οικονομική στήλη της εν λόγω εφημερίδος: «Αν το 2016 η οικονομία παραμείνει υπό πίεση και τα «κόκκινα» δάνεια αναρριχηθούν υψηλότερα, τότε οι τράπεζες θα χρειαστούν νέα κεφάλαια, και αυτή τη φορά η ανακεφαλαιοποίηση δεν θα γίνει ούτε με χρήματα νέων επενδυτών ούτε με χρήματα του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας (ESM). Μετά την αλλαγή της σχετικής νομοθεσίας, αν οι τράπεζες χρειαστούν νέα κεφάλαια τότε στη διαδικασία θα συμμετέχουν και οι καταθέτες με «κούρεμα» των καταθέσεών τους, το γνωστό bail in. ».
Τον
περασμένο Αύγουστο, η συγκυβέρνηση υπογράφοντας το τρίτο μνημόνιο,
ανέλαβε ουσιαστικά και τις δεσμεύσεις ή αν θέλετε τα επονομαζόμενα
προαπαιτούμενα, και τα οποία έπρεπε να τα υλοποιήσει μέσα σε εύλογο
χρονικό διάστημα. Η υλοποίηση βέβαια καθυστέρησε, και καθυστερεί ακόμη,
μιας και τα προαπαιτούμενα πίπτουν στις πλάτες του Ελληνικού λαού,
ασφαλιστικό, φορολογικό, με τις γνωστές κοινωνικές έως τώρα αντιδράσεις.
Ήδη τον περασμένο Νοέμβριο έπρεπε να τελειώσει η πρώτη αξιολόγηση από
το κουαρτέτο, πράγμα που δεν έγινε. Τον μήνα που διανύουμε έπρεπε να
τελειώσει και η δεύτερη αξιολόγηση, που ούτε και αυτή επετεύχθη. Μη
νομίζετε ότι αν τελείωναν οι αξιολογήσεις θα ήμασταν σε καλύτερη μοίρα.
Απλά θα μας παρείχαν ρευστότητα ( πάντα δανεική), θα αίρονταν μερικώς τα
capital controls, και τέλος θα «έρχονταν» και η περίφημη ανάκαμψη, με
την πληθώρα του Ελληνικού λαού να μην έχει φράγκο στην τσέπη. Εάν
ψηφίζονταν το ασφαλιστικό τον περασμένο Νοέμβριο, σήμερα σαν λαός θα
ήμασταν σε δυσμενέστερη κατάσταση. Όλες λοιπόν οι καθυστερήσεις, ώστε να
ψηφιστούν τα προαπαιτούμενα, έφεραν τις ανάλογες επιπτώσεις τόσο στο
χρηματιστήριο όσο βέβαια και στις τράπεζες. Ένας επιπλέον λόγος που
βούλιαξε το Χ.Α ήταν και η κατηφόρα που πήραν τα διεθνή χρηματιστήρια,
μιας και η οικονομία μας είναι σαν το φτερό στον άνεμο. Ο κ. Στουρνάρας
προειδοποίησε την περασμένη εβδομάδα την κυβέρνηση, ώστε να μην
επαναληφτούν τα λάθη του παρελθόντος, εννοώντας εμμέσως πλην σαφώς,
τελειώνετε με τα προαπαιτούμενα για να έχουμε δανεικά να κινηθούμε.
Σήμερα που γράφονται αυτές οι γραμμές, κοντεύει να τελειώσει η πρώτη
αξιολόγηση, που έπρεπε να είχε τελειώσει τον περασμένο Νοέμβριο. Κάθε
μία αξιολόγηση που τελειώνει, σημαίνει και περαιτέρω οικονομική
δυσχέρεια για τον Ελληνικό λαό. Η εμμονή κάποιων να μας κρατήσουν, σώνει
και καλά, εντός της ΟΝΕ, προϋποθέτει και τις ανάλογες οικονομικές
συνέπειες για την Ελλάδα. Όλοι το λένε ότι η εφαρμογή των μνημονίων δεν
απέφερε τα αναμενόμενα αποτελέσματα, αλλά ουδείς ωστόσο, τόσο από τους
ξένους επικυρίαρχους μας όσο και από τους εσωτερικούς μας κοτζαμπάσηδες,
φαίνεται να ανησυχεί ιδιαίτερα. Οι επόμενες μέρες θα είναι πολύ
κρίσιμες, με το bail in να πλανάται πάνω από τις τράπεζες και με
δεδομένο ότι οι καταθέσεις άνω των 100.000 ευρώ που είναι πλέον
απειροελάχιστες, το βάρος, αν συμβεί το αναπόφευκτο, θα πέσει στους
εναπομείναντες μικροκαταθέτες, με την εγγύηση του δημοσίου για
καταθέσεις κάτω των 100.000 να έχει πάει περίπατο λόγω «ανωτέρας» βίας
καθώς και για το «καλό» της πατρίδος.