Γράφει ο Σ. Παιδάκος
Έπρεπε να παραφράσω την ονομασία του πίνακα του Θ. Βρυζάκη, για να καταλάβετε τον τρόπο με τον οποίο συναλλάσσεται το πελατειακό κράτος. Μετά το διορισμό του γαμπρού του ανιψιού από μπατζανάκη, της τρίτης εξαδέλφης του πρωθυπουργού, αφορμή στάθηκε ο διορισμός, πάλι, των συγγενών του γραμματέα του Σύριζα κ. Σχινά. Ο Γραμματέας λοιπόν δικαιολόγησε τους διορισμούς ως αναγκαίους λόγω των κοινωνικών αγώνων που έκανε η αριστερά κατά το παρελθόν, και αρχής γεννωμένης από τον συμμοριτοπόλεμο. Μετά τον προπάππο σου που ήταν στο ΕΑΜ και τον ξάδερφο που έπαθε λουμπάγκο απ’ τις καταλήψεις, τι θα έχει σειρά κ. Σχινά; Μήπως οι συγγενείς αυτών που έπεσαν στα χαρακώματα του Γράμμου και του Βίτσι από τους «φασίστες»; Μήπως οι συγγενείς αυτών που παραβρέθηκαν στην εκδήλωση που διοργάνωσε η «Επιτροπή δια την διεθνή ύφεση και ειρήνη», στο ξενοδοχείο Κοσμοπολίτ της Θεσσαλονίκης, και στην οποία θα μιλούσε ο Λαμπράκης που δεν πρόλαβε γιατί τον σκότωσαν;
Μήπως οι συγγενείς του στιχουργού και του συνθέτη του τραγουδιού «βροντάει ο Όλυμπος αστράφτει η Γκιώνα»; Μήπως οι συγγενείς αυτών που λάβαν μέρος στην πολιτική κηδεία του συναγωνιστή Λεωνίδα Κύρκου και η οποία μετατράπηκε σε συλλαλητήριο εναντίον των αμερικάνων; Όλοι αυτοί λοιπόν, σύμφωνα με το σκεπτικό του κ. Σχινά, πρέπει να διοριστούν στο δημόσιο, μιας και δεν υπάρχει άλλος τρόπος ώστε ν’ αποδοθεί φόρος τιμής ή ………. κοινωνική δικαιοσύνη αλά αριστερά. Οφείλουμε στο σημείο αυτό να ομολογήσουμε την ειλικρίνεια των προθέσεων, άσχετα αν οι δικαιολογίες ήταν άγαρμπες και στηρίχτηκαν στη λανθασμένη ιδεολογία της αριστεράς. Ουδείς φρόντισε να ενημερώσει τον κ. Σχινά ότι, η Πατρίδα δεν έχει υποχρέωση σε κανέναν πεσόντα αλλά και σε κανέναν που φωνάσκει στο όνομα της οποιασδήποτε ιδεολογίας. Εμείς έχουμε χρέος και καθήκον απέναντι στην Πατρίδα. Αυτά βέβαια αποτελούν σκέψεις που αν μπουν στο μυαλό αριστερού θα πάθει εγκεφαλικό. Βέβαια το ίδιο συνέβαινε για δεκαετίες, όταν κάποιες άλλες κυβερνήσεις, έχοντας κερδίσει τη μάχη στα όπλα κατά τον συμμοριτοπόλεμο, φρόντιζαν να διορίζουν τους ημετέρους τους στο δημόσιο. Βέβαια εκείνοι δεν χρησιμοποίησαν ως δικαιολογία τη συγγένεια των διορισμένων με τους πεσόντες και τους αγωνιστές, αλλά την…. επάνδρωση του κράτους μέσω πιστοποιητικών κοινωνικών φρονημάτων. Δεκαετία του ’50 του ΄60 και του ΄70 διορίστηκαν κάμποσοι, κυρίως δεξιοί και κεντρώοι, μιας και οι αριστεροί ήταν μιάσματα που έπρεπε να φακελωθούν και όχι να διοριστούν. Έτσι αντιμετώπιζαν τότε τους αριστερούς και γι αυτό εξάλλου το πλήρωσαν όλες οι μετέπειτα κυβερνήσεις, αφού η αριστερά επικράτησε πνευματικά και ιδεολογικά κατά κράτος. Όταν έπεσε η κυβέρνηση που τους διόριζε και ανέλαβε νέα κυβέρνηση το 1981, κρίθηκε σκόπιμη η συνέχιση των διορισμών, μιας και δεν είχαν διοριστεί όλοι οι Έλληνες. Μάλιστα, μαζί με τους διορισμούς δίδονταν και μπόνους, μιας και λεφτά υπήρχαν με το τσουβάλι. Αυτή είναι η πικρή αλήθεια του βαθέως πελατειακού κράτους που δρα δεκαετίες τώρα στηριζόμενο στις πλάτες της δύστυχης Ελλάδος. Κλείνοντας, η αξιωματική αντιπολίτευση επετέθη χθές στην κυβέρνηση για το θέμα των διορισμών μιλώντας για : «έφοδο κατάληψης του κράτους», λησμονώντας ο νέος αρχηγός της, τους ….51 συμβούλους ή μετακλητούς υπαλλήλους που είχε στο γραφείο του ως υπουργός διοικητικής μεταρρύθμισης.
(ΥΓ): Μετά το πέρας καταλήψεων, συλλαλητηρίων, διαδηλώσεων κλπ θα υπάρχουν στο χώρο επιτροπάτα όπου θα εκδίδουν πιστοποιητικά συμμετοχής των ενδιαφερομένων, στις παραπάνω αγωνιστικές εκδηλώσεις. Επιτροπάτα επίσης θα υπάρχουν και στα εφημερεύοντα νοσοκομεία για να πιστοποιούν τυχόν σωματικές βλάβες που προκάλεσε το ιμπεριαλιστικό κράτος στους κοινωνικά ανίσχυρους και πάντα περιφρονημένους αγωνιστές του προλεταριάτου