Αφού ξεπεράστηκε ο σκόπελος της ψήφισης του νέου μνημονίου, με το πρόσωπο του κ. Σόιμπλε να αστράφτει, τα συστημικά κόμματα μπαίνουν σε άλλη τροχιά καμπής. Τα εσωκομματικά προβλήματα του Σύριζα δημιουργούν κινητικότητα και νευρικότητα και στις λοιπές μνημονιακές δυνάμεις. Προχθές ο κ. Μεϊμαράκης, προσπαθώντας να αποπλέξει το κόμμα του από τον μνημονιακό χαρακτήρα των ψηφισθέντων μέτρων, είπε το ανήκουστο: «εμείς, ψηφίσαμε την παραμονή της Ελλάδος στην Ευρώπη». Αυτό υποδηλώνει ότι μόνο εκλογές δεν θέλει αυτή τη στιγμή ο κ. ΜεΪμαράκης, γιατί οι μαρτυρούμενες έως τώρα δημοσκοπήσεις, αλλά και η εικόνα της κοινωνίας, δεν θα δώσουν και τα καλύτερα εκλογικά ποσοστά στο κόμμα της δεξιάς.
Αυτό διαφαίνεται και από τις δηλώσεις ηγετικών στελεχών της Ν.Δ ( Δένδιας-Μητσοτάκης-Χατζηδάκης ) , περί κυβέρνησης εθνικής ενότητας, δήθεν για την αποτελεσματικότερη αντιμετώπιση των εφαρμοστικών νόμων του μνημονίου, αναδείχνοντας έτσι τον πανικό που τους έχει κυριεύσει. Από την αντίπερα όχθη, ο κυβερνητικός συνασπισμός δεν θα μπορούσε να πει κάποιος ότι βρίσκεται σε καλύτερη μοίρα. Αν και γίνεται τεράστια προσπάθεια από πλευράς κυβέρνησης, αλλά και ΜΜΕ, να συνεχίσει να φαίνεται ο Σύριζα αντιμνημονιακό κόμμα, παρ’ όλη τη κωλοτούμπα που έκανε, η κοινωνία λαμβάνει τα κυβερνητικά μηνύματα (εμπαιγμός), με εντελώς διαφορετικό τρόπο από αυτόν που θέλουν οι κυβερνώντες. Ακόμη οι αριστεροί δεν έχουν αποφασίσει τι εν τέλει θέλουν να κάνουν. Γι’ αυτό εξάλλου είναι και πλήθος οι διαδώσεις, από τα διάφορα στελέχη του Σύριζα, περί εκλογών, περί ψήφου εμπιστοσύνης, περί θερινών τμημάτων της βουλής. Άλλοι λένε να πάνε σε εκλογές πριν αρχίσουν τα ραβασάκια της εφορίας να αποστέλλονται στους δικαιούχους. Άλλοι εκφράζουν την πεποίθηση ότι, αν γίνουν τώρα εκλογές δεν θα προλάβουν οι της αριστερής πλατφόρμας να αναδιοργανωθούν. Λένε, λένε, λένε ! Εξάλλου είναι ιδίωμα των κομμουνιστών οι ατέρμονες συζητήσεις, στολισμένες πάντα με βαθυστόχαστες αναλύσεις και εν κατακλείδι να μην καταλήγουν ποτέ σε συμπέρασμα με ουσία. Το βιώσαμε ήδη αυτό, το πρώτο εξάμηνο του έτους. Την ώρα που γράφονται τούτες οι γραμμές, έχει εγκαταλειφθεί το σενάριο των θερινών τμημάτων της βουλής, και να αναδεικνύεται αυτό των εκλογών. Με την απαραίτητη γαρνιτούρα βέβαια, οι αντάρτες θα γκρεμίσουν την κυβέρνηση ή η κυβέρνηση θα παραιτηθεί πρώτη; Βρισκόμαστε όπως καταλάβατε, στο ποιος θα χρεωθεί τη ρετσινιά της διάσπασης. Αυτά όμως τα πράγματα ουδόλως ενδιαφέρουν την κοινωνία μας, μιας και τα πραγματικά προβλήματά της είναι πολύ σοβαρότερα από τα παιχνίδια του Σύριζα. Όποιο πάντως σενάριο και αν ακολουθηθεί η άνοδος των Ελλήνων Εθνικιστών θεωρείται δεδομένη. Δείτε πως δύο αρθρογράφοι της σημερινής, 20-8-015, «καθημερινής», αναλύουν τα πολιτικά δρώμενα: «η πραγματικότητα οδηγεί στην άμβλυνση των ιδεολογικών – πολιτικών διαφορών των δύο μεγαλυτέρων κομμάτων/Πέραν τούτου, θα αποτελούσε και δημόσια ομολογία ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι πλέον το κόμμα της ριζοσπαστικής Αριστεράς. Και ότι η Ν.Δ. δεν θα συμπεριφέρεται ως παράταξη της παραδοσιακής Δεξιάς, όπως συμβαίνει στην πράξη εδώ και μερικά χρόνια. Το αποτέλεσμα μιας τέτοιας επιλογής, υποστηρίζουν ορισμένοι, θα ήταν η σημαντική αύξηση της δυνάμεως της Χρυσής Αυγής». Ιορδανίδης.
«η γενική αίσθηση είναι ότι ο Αλ. Τσίπρας έχει εξασφαλισμένη την πρώτη θέση, άρα και το μπόνους των 50 εδρών, παρά την υπογραφή που έβαλε στο τρίτο μνημόνιο. Αρκεί οι εκλογές να γίνουν το συντομότερο δυνατό, πριν απλωθεί η δυσαρέσκεια για τις καταστροφικές επιδόσεις της κυβέρνησης το προηγούμενο επτάμηνο και για τα μέτρα που πρέπει να υλοποιηθούν. Το ερώτημα είναι βέβαια η επαρχία, καθώς ο αγροτικός πληθυσμός θεωρείται «κινούμενη άμμος» και υπάρχουν ήδη ενδείξεις μετακινήσεων προς τους Λαφαζαναίους και τη Χρυσή Αυγή». Στάγκος
Η ηγετική ομάδα του Λαϊκού Συνδέσμου, με τους συναγωνιστές και τις συναγωνίστριες στο πλευρό τους, είναι πανέτοιμη να αντιμετωπίσουν την κάθε πρόκληση όποτε και αν είναι αυτή.
(ΥΓ): Εξάχνωση, στη χημεία, ονομάζεται η μετετράπη στερεού απ’ ευθείας σε αέριο. Αυτό μάλλον έπληξε τους ΑΝΕΛ, και γι αυτό έχουν παντελώς χαθεί.