Γράφει ο Σ. Παιδάκος
Διαξιφισμοί μεταξύ κυβέρνησης και αντιπολίτευσης, έχουν ξεσπάσει το τελευταίο διάστημα, με αφορμή το διορισμό της κ. Θάνου στον πρωθυπουργικό θώκο. Εμένα περισσότερο μου φάνηκε σαν συντροφική αλληλεγγύη η επιλογή Θάνου από τον κ. Τσίπρα, παρά ως συνομωσία, όπως ευαγγελίζεται ο «αδιάφθορος» πρώην υπουργός δικαιοσύνης. Είναι επίσης γνωστή η κομματική «διαμάχη» του κ. Αθανασίου με την πρωθυπουργό, όταν οι δυο τους βρίσκονταν στον ίδιο τομέα της δικαιοσύνης, εκτός και αν υποκρύπτεται κάτι άλλο που προς στιγμή δεν φαίνεται. Εξάλλου, κάπως, με κάποιο τρόπο πρέπει να υπάρχει πόλωση, και αν δεν υπάρχει ισχυρή προεκλογική πόλωση πρέπει να δημιουργηθεί. Είναι κάτι που βολεύει και βόλευε πάντα τα δύο μεγάλα κόμματα.
Επειδή οι λεγόμενοι δεξιοί δεν έχουν να επιδείξουν και κάτι καινούργιο στο πρόγραμμά τους, όπως και η κυβέρνηση βέβαια, επειδή έχουν την φωλιά τους λερωμένη από τη νωπή ακόμη ψήφιση του τρίτου μνημονίου, επειδή σε τελική ανάλυση δεν μπορούν να δικαιολογήσουν ενώπιον του Ελληνικού λαού τα αδικαιολόγητα, ψάχνουν να βρουν τρόπους ώστε να ακούγονται, τάχα για το γενικό συμφέρον και την τήρηση του συντάγματος. Ας θυμηθούμε ανάλογες περιπτώσεις συνταγματικής παράβασης, καθώς και με ποιο τρόπο αντιδρούσαν τότε τα δύο μεγάλα κόμματα. Θυμάστε την περίπτωση Ντογιάκου ( παναθηναϊκάκιας), όπου μετά τις παράνομες διώξεις κατά της ηγετικής ομάδος της Χρυσής Αυγής και όχι μόνο, ήρθε το πλήρωμα του χρόνου ώστε οι ψοφοδεξιοί να ανταποδώσουν τη χάρη στο Ντογιάκο; Ιδού τι δημοσίευαμε : «Προκειμένου να «ξεφορτωθούν τον έμπειρο Εισαγγελέα Παναγιώτη Καραγιάννη που μόλις πριν ένα μήνα (Σεπτέμβριο του 2014) είχε εκλεγεί προϊστάμενος με συντριπτική πλειοψηφία (70 ψήφους σε σύνολο 85), τον προήγαγαν σε Αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου. Παρά το γεγονός ότι ακόμα και μετά την προαγωγή του ο Καραγιάννης δικαιούνταν βάσει νόμου να κρατήσει τη θέση του προϊσταμένου στο Εφετείο Αθηνών, εξωθήθηκε σε παραίτηση προκειμένου αυτή να καλυφθεί από κάποιον άλλον. Στη συνέχεια, προκηρύχθηκαν νέες εκλογές για τις 29 Νοεμβρίου 2014. Σύμφωνα με τον νόμο 1756/1988, στα ψηφοδέλτια συμμετέχουν οι μισοί εισαγγελείς του Εφετείου με βάση τη σειρά αρχαιότητας. Στο Εφετείο Αθηνών υπηρετούσαν τότε 20 Εισαγγελείς, οπότε δικαίωμα να θέσουν υποψηφιότητα είχαν μόνο οι 10 παλαιότεροι. Ο Ντογιάκος δεν είχε δικαίωμα να θέσει υποψηφιότητα, καθώς ήταν 11ος στη σειρά αρχαιότητας. Παρόλα αυτά, όχι μόνο του επετράπη παρανόμως να λάβει μέρος στις εκλογές, αλλά μετά από παρασκηνιακές πιέσεις, συγκέντρωσε οριακά τις περισσότερες ψήφους και εξελέγη προϊστάμενος της Εισαγγελίας.».
Ο μόνος πολιτικός φορέας που φώναξε για την τότε συνταγματική εκτροπή, ήταν μόνο ο Λαϊκός Σύνδεσμος. Ούτε η τωρινή πρωθυπουργός, έχοντας τότε την ιδιότητα της προέδρου του Α.Π, αλλά ούτε και ο τότε αντιμνημονιακός Σύριζα ανάσανε καθόλου για το γεγονός. Πώς σήμερα εμφανίζονται οι ψοφοδεξιοί μέσω κοπετών και κλαυθμών για την εκτροπή του συντάγματος, αυτό μόνο σε δραματικές σχολές διδάσκεται. Και δεν ήταν η μόνη καταπάτηση του συντάγματος η περίπτωση Ντογιάκου, είχαμε και νωρίτερα άλλου είδους καταπατήσεις των νόμων του κράτους, που αφορούσαν τις παράνομες διώξεις και προφυλακίσεις της ηγετικής ομάδος της Χρυσής Αυγής. Εξ’ ον της κ. Κωνσταντοπούλου και κάποιων άλλων φωνών, ουδείς άλλος απ’ το Σύριζα μίλησε τότε για τις θεσμικές εκτροπές. Πάραυτα τα στελέχη και οι βουλευτές του κινήματός μας, υπέμεναν υπομονετικά τις διώξεις, χωρίς να προχωρήσουν σε ακρότητες, όπως πολλοί θα περίμεναν. Και το έπραξαν αυτό για δύο σημαντικούς λόγους. Πρώτος λόγος είναι ότι ήταν αθώοι, και κάποια στιγμή αυτό θα αποδειχτεί και στη δίκη. Δεύτερος λόγος ήταν ο σεβασμός που έτρεφαν και τρέφουν προς τους νόμους του συντάγματος. Αυτό δηλώνει και την ανωτερότητα που διέπει τους βουλευτές καθώς και τα μέλη της Χρυσής Αυγής. Η ηγετική ομάδα της Χρυσής Αυγής στάθηκε και στέκεται στο ύψος των περιστάσεων. Ουδείς άλλος πολιτικός φορέας δύναται να χαρακτηρίζεται ως θεματοφύλακας του συντάγματος γιατί όλοι τους μπλέχτηκαν, είτε ως αυτουργοί είτε ως θεατές τηρώντας όμως σιγή ιχθύος. Η μόνη πραγματικά που μπορεί να χαρακτηριστεί ως θεματοφύλακας του συντάγματος, είναι μόνο η Χρυσή Αυγή. Όχι μόνο γιατί το πιστεύει., αλλά και γιατί το αποδεικνύει σε κάθε περίπτωση.